Κρύβουν το φως απ' τη ζωή σου
Αλλά εσύ έμεινες εκεί στη πλαγιά
Με τα πρασινοκίτρινα φύλλα στα δέντρα
Ποτίζοντας με τα μάτια σου την ομορφιά του κόσμου."
http://kostistaxithevon.blogspot.com/2009/10/blog-post.html?spref=fb
Δικό Μας
και για τους Φίλους Μας!
κι ενας ψευτης,
να προσέχεις
Σαββατο Κυριακη Δευτερα Τριτη Τεταρτη Πεμπτη Παρασκευη ....
να προσέχεις
Ολα για μένα είσαι Εσύ...
Χρυσή μου αγάπη, αν ήξερες
τι μέλι είσαι για μένα...
Τα μπουμπουκάκια τα όμορφα,
τα μοσχομυρισμένα.
Και τα αγεράκια που φυσούν
Σα λιποθυμισμένα,
δεν έχουνε το βάλσαμο
που 'χεις εσύ για μένα...
Της λίμνης τ' αφρολούλουδο
και του γιαλού η γαλήνη.
Η σμύρνα, το ροδόσταμο
που αργοσταλάει και σβήνει.
Κι οι ροδωνιές, κι η ολόδροση
του κήπου ανθόπλημμύρα,
των δυο χειλιών σου των γλυκών
δεν στάζουνε τα μύρα...!!!
Πάω στην τρισέρημη αμμουδιά
και - μόνη τί να κάμω;
Χαράζω κύκλους απαλούς
Στο μουσκεμένον άμμο...
Σαν αγεράκι χάνονται στο κύμα
Απάνω - απάνω
Και απόμεινα στην ερημιά
Μονάχη... Τί να κάμω!!!
Τώρα το ετοιμοθάνατο
βαλσαμωμένο αγέρι,
γλυκά τραγούδια θλιβερά
ν' αναστενάξει ξέρει...
Αλήθεια! Ξέρει πιο γλυκά
να τραγουδάει από μένα!
Εγώ δεν ξέρω πιο γλυκά
μα ξέρω πιο θλιμμένα...
βράδυ και πρωί
μου`στελνες την αμαρτία
Μου`στελνες όλες τις νύχτες
....
τα ζεστά σου τα σεντόνια
που κοιμήθηκα.
Σαββατο Κυριακη Δευτερα Τριτη Τεταρτη Πεμπτη Παρασκευη ....