έχε το νου σου στο παιδί..




Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

ΔΩΡΟ!

Φεις μπουκ σε ευχαριστω για το ΔΩΡΟ που μου εκανες εδω μεσα, να γνωρισω αξιολογους υπεροχους ανθρωπους.....βρε...αν δεν ησουν εσυ, το 2010 μου θα ηταν... να πεσω απο τον τριτο!!! Και κοιτα μη με διαγραψεις και διαγραψεις αυτους που αληθινα επικοινωνω, ΤΗΝ ΕΒΑΨΕΣ!!!!
Τωρα σε ΣΑΣ φιλαρακια μου πολυαγαπημενα τι να ευχηθω....????
Τα ειπαν ΟΛΑ τα κολληταρια μου στη σελιδα μου και στις σελιδες τους...χεχεχεχε
Πατατε οσο μπορειτε οφ στις ενημερωσεις απο το χαζοκουτο που λεγεται τιβι...αναβαθμιστε το "ΜΕΣΑ" ΣΑΣ και ....
ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ στην ελπιδα που λαμπει σαν λεπίιδι, σαν δακρυ και σαν γιορτινή νιφαδα χαμογελου....(δεν ειναι δικο μου και δεν θυμαμαι ποιος τοπε ειλικρινα... το κρατησα στη ψυχη μου ομως για το 2011....)


 

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙΣ!!

Πάλι σε αγαπώ.. πάλι σε ονειρεύτηκα.. αύριο, πάλι αύριο θα σου το ξαναπώ,πάλι θα μου ζητήσεις λογική εξήγηση ,πάλι θα σου απαντήσω.. ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙΣ είναι το ζητούμενο..όχι να καταλάβεις.. -...
Κική Δημουλά




Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Φίλησα το λύκο.


Φίλησα το λύκο.

Χτες όλη τη νύχτα
πίστευα πως στην αγκαλιά μου
βρισκόταν έα τρυφερό κορμί
όμως κρατούσα
το λύκο.

Το μαλακό του τρίχωμα,
τα μυτερά του δόντια, τα μάτια του
που γυάλιζαν στο σκοτάδι.

Φίλησα το λύκο.

Τα νύχια του χάραξαν βαθιά το δέρμα μου,
άνοιξαν αυλάκια.
Η ανάσα του με έκαψε στο πρόσωπο,
τα δόντια του μπήχτηκαν στον ώμο μου.
Στο σκοτάδι μέτρησα ένα ένα
τα πλευρά του.

Θα μπορούσα να ταξιδέψω μαζί του
σε άγνωστες χιονισμένες χώρες του Βορρά
ή θα μπορούσα απλά
να σφίξω ύπουλα τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του
γλιτώνοντας για πάντα
απ΄τη θανατηφόρα του ορμή.

Έπρεπε όμως να αποφασίσω γρήγορα.

Παραμέρισα,
τον άφησα πέφτοντας να σκίσει
το σεντόνι με τα νύχια του
και του χάιδεψα
στοργικά
τη ράχη.

Χρηστος Ζαχος

 

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Ενα με το αλκοολ...

χθες βραδυ που εκανα περατζαδα στους τοιχους φιλων κι ειχα βαλει ποτακι...μια μικρη γκριζα πεταλουδιτσα εκανε προσγειωση αποτομη στο ποτηρι μου μεσα...
(την εβλεπα που γυροφερνε στο φως της οθονης ωρα πολυ, αλλα δεν της εδινα σημασια...)
Πολυ γρηγορα, σηκωθηκα να παρω ενα κουταλακι να τη βγαλω, να μη πνιγει...
...μα σε κλασματα δευτερολεπτου το αλκοολ την ειχε εξαφανισει...
οταν γυρισα ματαια την εψαχνα μεσα στο ποτηρι μου...δεν υπηρχε ιχνος απο το γκριζο μικρο πεταλουδακι...σκονη διαφανη... ενα με το αλκοολ...
........................................................................................................................................................