έχε το νου σου στο παιδί..




Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

♫♥♫♥♫♥♫♥♫♥♫♥♫♥♫♥♫♥♫♥












''Άλλοι, ας καυχηθούν για τις σελίδες που έχουν γράψει’ εγώ, είμαι περήφανος για κείνες που έχω διαβάσει" Χόρχε Λουίς Μπόρχες...


Όσο πιο Σιωπηλός είσαι τόσο πιο πολλά ακούς.

Συντηρουμε το μυαλό μας ακοίμητο λαγαρό,ανήλεο.. Άλλο αργαστήρι να κάμουμε το σκοτάδι φως δεν έχουμε... ... Καζαντζάκης... Όμως κανένα σκοτάδι δεν μπορεί να αγγίξει το φως της ψυχης..και αργαστηρι δεν ειναι ο νους.. αλλα η καρδιά...αυτο ομως το αντιλαμβανεσαι μονο σαν φτασεις στα υψιστα της πιο ταπεινοφρονης Σιωπής.

Οι λέξεις βουτούν στης ψυχής τους βυθούς κι από κει τις ακούς ν' αναδύονται αναβαπτισμένες, σκαριφήματα λευκών μαχαιριών από φως κοφτερό.
Οι ήχοι φέγγουν λάμψεις στα γράμματα, κύμβαλα στων πουλιών τ' ανοιγμένα ασημένια φτερά κι επιστρέφουν βοριάδες, διαβατάρικα τυλίγματα απ' ανάσες τελεσφόρων ειδώλων στους καθρέφτες του ήλιου και του φεγγαριού... αφυλάκιστο αντιλάλημα κόκκινων κρίνων π' αφήνουν ίχνη των άλμπατρος στων αγκαθιών τους κορμούς...

Όταν με έβγαλε η Ζωή στο Κατωφλι της Αλήθειας μου..
τότε μπήκα στον Πυρήνα της Υπαρξης μου....
Ξένος ο άλλος μου εαυτός..όσο δυναμώνει
μέσα στην ερημία των καιρών τόσο
θα αγκαλιάζει τη στιγμή σας με τις μελωδίες του..

 καλύτερα βουβά....να ξεπερνας τα όρια σου
Ο ουρανός ειναι υγρός η Θάλασσα βατή κι αναμεσα ξενη εγω
μια τεντωμενη κλωστη στον Οριζοντα..θα με σπασει η τελευταια
ανασα αυτη της οριστικης εξόδου απ τον απανθρωπο ντουνια
αυτον εδω που ονομαζεται πολιτισμος.

Για να εχεις αντοχές να φέγγεις στο νύχτωμα του κοσμου πρέπει να
εχεις φίλο σου το χρόνο τα βουνά και τις σιωπές σου.
Οφείλουμε στη Ζωη με οποιο τιμημα να παραμεινουμε ο εαυτος μας.!!
Να μοιράζεις ψυχή να προσπερνας κοτρονες πικρας και να αφηνεις
τις πληγες ανοιχτες στον αερα..χωρις επιδεσμους και βότανα παρηγοριας.
Έφτασα νωρίς γεφυρι δεν ειδα πουθενα παρα μοναχα αγρια βάτα...
και Άξιον το Τιμημα ....

Να θρηνεις εαν χασεις την εμπνευση τον εαυτο σου και την αγαπη
απο μεσα σου.  Οταν ανοιγει το κουτι της Πανδωρας βγαινουν εξω
ολα τα κακα και μεσα μενει μονο το ΦΩς και η Ελπιδα της ΑΓΑΠΗΣ.



(απο σχολια του "αερικου")
















1 σχόλιο:

  1. ‎'Υπάρχουν άραγε αλήθειες που δεν σκοντάφτουν στην πραγματικότητα; Ότι προπορεύεται, ή ότι ακολουθεί είναι συνήθεια,εξάρτηση,συμβιβασμός. Μοναξιά δεν σημαίνει απαραίτητα κλείσιμο στον εαυτο κι αποστασιοποίηση απο αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Υπάρχει και η βαθύτατη υπαρξιακή μοναξιά που νιώθουν ανα τους αιώνες οι πολύ ευαίσθητα σκεπτόμενοι άνθρωποι. Aυτοί που αγαπούν να δίνονται και που αφήνουν πίσω τους έργο ψυχής.! Φυσικά δεν έχει σχέση με την απώλεια ή την απουσία αξιών.Όσο πιο καθαρά βλέπεις με τα μάτια της ψυχής πάντα, τόσο πιο μόνος μένεις. Μοναξιά νιώθουν οι απλοί άνθρωποι που στηρίζουν ταπεινά τα βαθύτερα θέλω τους κι αυτά τα θέλω δεν μιλάνε την τρέχουσα γλώσσα του χρήματος της διαφθοράς,του δήθεν,της αδικίας, και του παραλογισμού που όλοι λίγο ή πολύ βρίσκουμε καθημερινά μπροστά μας. Μοναξιά νιώθεις όταν στέκεσαι απέναντι στην ύπαρξη και στην παγωνιά του θανάτου, στα λόγια που δεν γίνονται ποτέ πράξεις, στην αχαριστία στην αδικία στην οξεία βλακεία των ημερών. Όσο πιο ανθρώπινα πικραμένος νιώθεις, τοσο πιο υπαρξιακά μόνος μένεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχεις φίλους ή ότι στερείσαι της αγάπης, ή ότι σου λείπει κάτι. Αντιθέτως σου περισσεύει πολύ ψυχή και συναίσθημα θα έλεγα. Κάποια στιγμή λοιπόν ξυπνάς με όλη τη σημασία της λέξης, κι ανακαλύπτεις ότι απλά δεν μπορείς άλλο να κοροιδεύεις τον εαυτό σου και ότι οι σιωπές σου είναι και οι ανάσες σου. Κι έτσι..μια ουτοπία και μια σκληρή πραγματικότητα εναλλάσονται στις ζωές όλων μας. Να σ'αγαπήσουν γι αυτό που είσαι. Τίποτε περισσότερο τίποτε λιγότερο.Ουτοπία δεν έχει καταντήσει..; Δεν μπορείς να δείς της αυγής το φώς ν'άνάβει αν δεν έχεις διαβεί πρώτα το μονοπάτι της νυχτιάς. Νόμος της φύσης. Πραγματικότητα απτή. Αυτόνομη δύναμη είναι το μυαλό μας κι αβοήθητη μοναξιά η ενσυναίσθησητης ευαισθησίας , των αδυναμιών και της μηδαμινότητας μας."
    Aeriko 2008

    ΑπάντησηΔιαγραφή