Θαλασσί

Και ήρθες εσύ αγαπημένη
κρύωνα
μες το σκοτεινό δωμάτιο
με τύλιξες
με το χαμόγελό σου
άνοιξες το παράθυρο,
δεν έχουμε χρόνο για αδυναμίες,
είπες
ο κόσμος υποφέρει,
πάμε.

Με πήρες απ’ το χέρι
βγήκαμε γελαστοί στους δρόμους.
όλα μπερδεύονταν γλυκά.
Ήταν άλλες εποχές,
όλα ήταν μικρά
μόνο τα όνειρα ήταν μεγάλα.
Όλα μεγάλα δίπλα μας
κτίρια, αυτοκίνητα, προβλήματα,
μόνο τα όνειρα μίκραιναν,
σχεδόν πέθαναν.
Κι ήρθες εσύ αγαπημένη
κοίτα
κοίτα 
κοίτα

Ένα μεγάλο  Ό-νειρο
και μου έδειξες με το χέρι σου
τον δρόμο.
Έβαλα τα χέρια σου στα μάτια μου,
όπως πριν,
όταν άνοιξες το παράθυρο.

K.T.
 

Πόσο σου πάει το θαλασσί...!!!

Μια μελωδία ακούγεται απ το κοχυλι που φύλαξα για ΣΕΝΑ, αγαπημενε μου...
Ακους, ακους?
Θέλω να με χορέψεις...
Σφίξε με απαλά...
Ο-λα συνωμοτούν για τουτο εδω το λικνισμα...
τα κύματα, το χρώμα το γαλάζιο, το θαλασσι , το μπλε που αναλογα αλλάζει κατά πως κάθε φορά νιώθει η ΑΓΑΠΗ...
πράσινη γίνεται , το χρώμα των ματιών ΣΟΥ..
και απλώνεται με μιά αγκαλιά..με ένα φιλί...
στο απέραντο το σύμπαν...
λαχτάρα για το Ο-νειρο
αφήνομαι..
σ αυτό ΣΟΥ το ταξίδι....

Ουρανός...Θάλασσα...

">

Ο