Bella Ciao 1η του ΜΑΗ 2014

" Την πρώτη και την τελευταία σου λέξη
την είπαν ο έρωτας και η Επανάσταση.
Όλη σου την σιωπή την είπε η ποίηση"
Γιάννης Ρίτσος

(Η φωτογραφία "ΠΟΙΗΜΑ"  τραβήχτηκε στη Ρώμη σε πορεία κατά της λιτότητας.)

http://youtu.be/6XY7VoAlx0w
"Αχ αγέρα π'ανεμίζεις στου πελάγου τον αφρό αχ αγέρα που θροΐζεις με του λύχνου μου το φως, φύσα μέσα στην καρδιά μου,σκόρπισε μου τον καημό. Μάθε μου το φύσηγμά σου,πάρε με στο πέταγμά σου το ξημέρωμα να με βρει στην αιθέρια αγκαλιά σου."

Σιγοψιθύριζα  όλο το απόγευμα στη "θάλασσα μέσα μου" τούτο το τραγούδι..



σκεφτόμουν...

">
Ένα πουλί πετούσε
ανάμεσα στη Σάμο και το Κουσάντασι
και που να καταλάβω;
τούρκικο πουλί ήταν ή ελληνικό;
Ή αν μήπως από κάπου αλλού ερχόταν;
Κανένα σημάδι.
Τη θάλασσα ρώτησα
δύτης είναι,μου'πε.
Πλέκει,όλο πλέκει
νταντέλες στο στήθος μου.
Τον ουρανό ρώτησα
αγγελιοφόρος είναι,μου'πε
Απ'το ανοιχτό βιολέ
καιτο τριανταφυλλένιο
ως το μενεξελί.
Τα ψάρια ρώτησα
και τ'άλλα τα πουλιά
και τα καράβια με λογιώ -λογιώ σημαίες.
Όλα κάτι άλλο μου'πανε
απάντηση δεν πήρα.
Ένα πουλί πετούσε
ανάμεσα στη Σάμο και το Κουσάντασι.
Έ,που να καταλάβω
τούρκικο ήτανε πουλί ή ελληνικό;
Μην κι απ'αλλού ερχότανε
Και ποιά είναι η φυλή του;
Έ πουλί ,του είπα
Ποιοί είναι οι δικοί σου;
Ποιά είναι η χώρα σου;
Γλάρος είμαι,μου'πε
Πόσο χρονώ είμαι;
Όσο κι ο κόσμος.
Από ποιά χώρα είμαι;
Απ'τη γη,απ'τον ουρανό,απ'τη θάλασσα
Τα σύνορά μου ποιά;
Το χώμα,το νερό,ο αγέρας..
~ Özdemir İnce ~

Απαγγελία:Γιώργος Κιμούλης [Γιάννης Σαούλης]

Μουσική:Minstrlel's Era
[Derya Turkan-Ugur Isik-Gabriel Garcia Fons]

 Κατάθλιψη
 Μετανάστευση
 ή . .
 Α Ν Τ Ι Σ Τ Α Σ Η στον πόλεμο που βιώνουμε σήμερα;

πηγή: https://www.facebook.com/HarisHamilothoris?fref=photo">

"Πάνω από έναν αιώνα πίσω, το 1886, οι εργάτες του Σικάγου, με τους μαζικούς, ηρωικούς αγώνες τους άνοιξαν τον δρόμο για τα εργασιακά δικαιώματα και τις εργατικές κατακτήσεις του 20ού αιώνα, που η σημερινή μνημονιακή πολιτική προσπαθεί να ισοπεδώσει. Τους αγώνες αυτούς, όπως και όλους τους εργατικούς αγώνες, τιμούμε την 1η του Μάη, στέλνοντας μήνυμα αντίστασης ενάντια στις ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές κυβέρνησης και τρόικας, που μετατρέπουν τη χώρα σε εργασιακή και κοινωνική 'έρημο'. Οι εργάτες του Σικάγου άνοιξαν με θυσίες τον δρόμο της νίκης, κατακτώντας εργασιακά δικαιώματα που μέχρι χθες θεωρούνταν αυτονόητα"

..

.......................
">

;

">
">
"ασπρισαν λιγο τα μαλλια μου,σκιες βαρυνανε τα ματια ..ακομα μοναχος νυχτωνω με κεινη τη βραχνη μου φυσαρμονικα..."


"Άνοιξε το παράθυρο να μπει
δροσιά να μπει του Μάη
εμείς γι’ αλλού κινήσαμε γι’ αλλού
κι αλλού η ζωή μας πάει"

.....
ΝΥΧΤΩΣΕ.
ΝΥΧΤΩΣΕ.


"Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου
καρδούλα της καρδιάς μου
πουλάκι της φτωχιάς αυλής
ανθέ της ερημιάς μου

Πού πέταξε τ’ αγόρι μου
πού πήγε, πού μ’ αφήνει;
Χωρίς πουλάκι το κλουβί
χωρίς νερό η κρήνη
Πώς κλείσαν τα ματάκια σου
και δε θωρείς που κλαίω
και δε σαλεύεις, δε γρικάς
τα που πικρά σού λέω;
Πού πέταξε τ’ αγόρι μου
πού πήγε, πού μ’ αφήνει;
Χωρίς πουλάκι το κλουβί
χωρίς νερό η κρήνη"
Γιάννης Ρίτσος
"> Έβαλα να ξανακούσω το τραγούδι που άκουγα όλο το απόγευμα..http://youtu.be/sdCshKjGqsY
διαβάζοντας...την Πρωτομαγιά του Παναγούλη
«Μην περπατάς πίσω μου, δεν μπορώ να σε οδηγήσω, μην περπατάς μπροστά μου, δεν μπορώ να σε ακολουθήσω, περπάτα πλάι μου και γίνε φίλος μου», Αλέκος Παναγούλης, 2 Ιουλίου 1939-1 Μαΐου 1976. Ο χαμός του Παναγούλη πάγωσε την Πρωτομαγιά του 1976.
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=361175
">


Ο 29χρονος Μανώλης Γλέζος,  μου ήρθε πάλι στο νου..

"Λίγο πριν κλείσω τα 92 μου χρόνια, αποδέχτηκα την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα, του ΣΥΡΙΖΑ και πολλών συναγωνιστών να είμαι υποψήφιος Ευρωβουλευτής.
Ο λόγος είναι προφανής: στη ζοφερή εποχή που ζούμε, δεν δικαιούμαι να απέχω.
Κι ακόμα υπάρχει ένας ιδιαίτερος, δικός μου λόγος: η κλιμάκωση του αγώνα για τη διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Οι συμμαχητές μου που χάθηκαν σε μάχες, εκτελέστηκαν ή πέθαναν απροσκύνητοι με καλούν να τους εκπροσωπήσω, όρθιος, στις επάλξεις του χρέους.
Γέρασα διεκδικώντας γι’ αυτούς και για τη χώρα μας το αυτονόητο: την απονομή δικαιοσύνης.
Είναι πολύ αργά τώρα να το βάλω κάτω.
Είναι καιρός η υπόθεση των οφειλών να τελειώνει.
Και αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά με έναν τρόπο: τη δικαίωσή μας."

(μοιάζει με τον πατέρα μου , ακόμα και στον τρόπο που μιλά.."αξωτάκια" και τα δύο...)


ΟΥΤΕ ΕΓΩ, ΟΥΤΕ ΕΓΩ..29χρονε λεβέντη
...
ακούω τις ειδήσεις.."Στην Ελλάδα των Μνημονίων, όπου η πραγματική ανεργία έχει ξεπεράσει το 30% και στους νέους το 60%, το 8ωρο καταργείται στην πράξη, το δημόσιο σύστημα υγείας και η κοινωνική ασφάλιση διαλύονται, τα 'φιλέτα' του Δημοσίου ξεπουλιούνται και οι απολύσεις αυξάνονται κατακόρυφα, τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Μετά τις ευρωεκλογές ετοιμάζουν νέο Μνημόνιο, για να δρομολογήσουν την πλήρη κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων, νέες μειώσεις σε συντάξεις και μισθούς, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, σε μια συνολική προσπάθεια αποδόμησης και των τελευταίων εργασιακών δικαιωμάτων. Απέναντι σε αυτές τις πολιτικές, οι οποίες συνθλίβουν τους ευρωπαϊκούς λαούς, εμείς προτάσσουμε τους αγώνες των εργαζομένων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Αγωνιζόμαστε για μια Ευρώπη της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής. Αυτός θα είναι ο Μάης της Αριστεράς, της ανατροπής και της ελπίδας σε Ελλάδα και Ευρώπη"
http://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=3&ved=0CEMQqQIwAg&url=http%3A%2F%2Fwww.avgi.gr%2Farticle%2F2447205%2Fsuriza-1i-mai-antistasi-kai-anatropi-gia-ta-autonoita&ei=_oxhU8HFHYfFPfDsgYAB&usg=AFQjCNFayRT6PF82jJO0Fj0JEr5YUVp3ig&sig2=LBYdIERGAlxUD5KogEJd5Q&bvm=bv.65636070,d.ZWU&cad=rja

και τότε Ειρηνούλα μου
..


">



..
"Il est interdit d'interdire.
L'imagination au pouvoir.
Soyez réalistes, demandez l'impossible.
Lisez moins, vivez plus.
L'ennui est contre-révolutionnaire.
On ne revendiquera rien, on ne demandera rien. On prendra, on occupera.
Le patron a besoin de toi, tu n'as pas besoin de lui.
On achète ton bonheur. Vole-le.
Je suis venu. J'ai vu. J'ai cru.
La poésie est dans la rue.
Je t'aime ! Oh ! dites-le avec des pavés !
Ni Dieu ni maître!"

''Απαγορεύεται το απαγορεύεται.
Η Φαντασία στην Εξουσία
Να 'στε ρεαλιστές, ζητήστε το αδύνατο.
Διαβάστε λιγότερο, ζήστε περισσότερο.
Η ανία είναι αντεπαναστατική.
Δεν θα αξιώσουμε τίποτα, δεν θα ζητήσουμε τίποτα. Θα πάρουμε, θα καταλάβουμε.
Το αφεντικό έχει ανάγκη εσένα, δεν τον έχεις εσύ ανάγκη.
Αγοράζουν την ευτυχία σου... Κλέψ' την.
Ήρθα. Είδα. Πίστεψα.
Η ποίηση βρίσκεται στους δρόμους.
Σ' αγαπώ! Ω, πες το με πέτρες!
Ούτε Θεός ούτε αφέντης!''
Συνθήματα από τον Μάη του '68 στη Γαλλία
https://www.facebook.com/anastasia.tsocha?fref=nf

Venceremos!



"Άνοιξε το παράθυρο στο φως
Στα δέντρα που ποτέ δε μαραίνονται
Στα κλήματα που αμίλητα καρπίζουν
Κανείς δε μέτρησε ποτέ τα κύματα της θάλασσας
Κανένας δεν εξήγησε του ανέμου τους χρησμούς
άνοιξε το παράθυρο στο φως"

το ραδιοφωνάκι,  συμφώνησε μαζί μου..





"Αυτός ο Μάης μπορεί στ' αλήθεια να φέρει την άνοιξη. Ας ξεκινήσουμε από την πρώτη του."


Διακηρυξη για την Πρωτομαγια απο την γειτονια μου:
http://www.iliou-typos.gr/gr/diakhriksigiathnprvtomagia.html

Kαλή δύναμη , καλή υπομονή
με ανατροπές μέσα μας και έξω μας !!

"αγαπαω αληθινά τους πούστηδες και τους πρεζάκηδες, τους αλήτες και τους ανυπότακτους, τους μάγκες και τις πόρνες, όλους τους παρακατιανούς και τους παρατημένους, τους γέρους και τους ανήμπορους, τα παιδιά και τους πρόσφυγες και όσους χαμογελάνε αλήθειες και φτύνουν ψέματα. αγαπάω κι εσένα που ποτέ σου δεν μου ζήτησες να σ'αγαπαω, μα το ήθελες και το αξίζεις κι ας μην έχεις όνομα, ούτε υπόσταση, ούτε τσιγάρο να κεράσεις. κι αγαπάω και μένα που μπορώ και αγαπάω όλους αυτούς"
">"Αλλά τα ξόρκια τ' αγαθά τις ρητορείες,
σαν είναι οι ζωντανοί μακριά, τι Θα τα κάνεις;
Μήπως ο άνθρωπος είναι άλλο πράγμα;
Μην είναι αυτό που μεταδίνει τη ζωή;
Καιρός του σπείρειν, καιρός του Θερίζειν."

Today is gonna be the day
That they're gonna throw it back to you
By now you should've somehow
Realized what you gotta do
I don't believe that anybody
Feels the way I do about you now

Backbeat the word was on the street
That the fire in your heart is out
I'm sure you've heard it all before
But you never really had a doubt
I don't believe that anybody feels
The way I do about you now

And all the roads we have to walk along are winding
And all the lights that lead us there are blinding
There are many things that I would
Like to say to you
I don't know how

Because maybe
You're gonna be the one that saves me
And after all
You're my wonderwall.

Today was gonna be the day
But they'll never throw it back to you
By now you should've somehow
Realized what you're not to do
I don't believe that anybody
Feels the way I do
About you now.

And all the roads that lead you there winding
And all the lights that light the way are blinding
There are many things that I would like to say to you
I don't know how

I said maybe
You're gonna be the one that saves me.
And after all
You're my wonderwall

I said maybe
You're gonna be the one that saves me
And after all
You're my wonderwall

Said maybe
You're gonna be the one that saves me
You're gonna be the one that saves me
You're gonna be the one that saves me
">

"Πρώτα σκότωσαν το όνειρο ,το καθάρισαν εν ψυχρώ
Μετά τον έρωτα ,τον βίασαν μια παγωμένη νύχτα
Από χρόνια το προετοίμαζαν ,αφαίρεσαν τα χρώματα ,
Του έκλεψαν την αφή, του μίκρυναν τα μάτια ,ξεφλούδισαν τις φλέβες
Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου εξετελέσθη
Τη χρονιά που τη χώρα κυβερνούσε τη χώρα ένας διάβολος με αγγελικό πρόσωπο
Τα νεκροταφεία των ονείρων ξεχείλισαν
Σιωπή και μνημόσυνο στην ιστορία της ανθρωπότητας
Ότι απέμεινε ζωντανό τρέφεται με τον ήλιο
Στους δρόμους οι εκτελεστές κυκλοφορούν γελώντας για την νίκη τους
Γλείφουν τα εναπομείναντα ευρώ σαν πεινασμένα σκυλιά
Κέρδισαν την υστεροφημία λένε ,νικήσαμε τον σκεπτόμενο άνθρωπο,
πανηγυρίζουν !
Λάφυρα θα γεμίσουν οι τάφοι τους από ασπίδες των ΜΑΤ
Νίκησαν ότι αγαπήσαμε
Στο όνομα των ονείρων μας, παίχθηκε το παιχνίδι
Καλά δεν βρέθηκε ούτε ένας να τους πει, ότι το παιχνίδι δεν τελειώνει ποτέ !"
(δεν κράτησα την πηγή)

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

"Ετούτη η άνοιξη πληγώθηκε βαριά
η νιότη μας έχασε πολύ αίμα.
Είδαμε ουρανούς θολούς από χειρονομίες απελπισίας
μέρες πιο σπαραχτικές κι από το πρόσωπο ενός τρελού παιδιού
Βαδίσαμε στην άμμο που βουλιάζει
ήρθαν πειρατικά στη χώρα της καρδιάς
-πολλά χέρια χαθήκαν μέσα από τα δικά μας
πολλά γράμματα μείνανε χωρίς απάντηση
γράμματα που,άσπρες πυρκαγιές εξόριστες, περιδινούνται
στο πέλαγος της πίκρας ."

Βύρων Λεοντάρης " Το αίμα της άνοιξης"

Τόσα λουλούδια , τόσα στεφάνια και ανθισμένα λειβάδια σήμερα ! Γέμισε η οθόνη όμορφα χρώματα γιορτή και ευωδιές ! Όμως εγώ κράτησα λίγο χώρο για να χωρέσει και το παράπονο ενός ποιητή .

Δημοσίευση της ...https://www.facebook.com/toula.tiga?fref=photo