Με πιανει το παραπονο ρε γαμωτο...
Χτυπας την πορτα και του λες , εχω ολη την καλη διαθεση να μοιρασω χαμογελα στο ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.
Κι αυτος δεν σου ανοιγει.
Του ξαναχτυπας , οχι γιατι δεν εχεις αξιοπρεπεια αλλα γιατι θελεις να σε δει μία φορα ολοισια βαθεια στα ματια.
Του αφηνεις χιλια δυο καλουδια εξω στο πλατυσκαλο καθε μερα και απο ενα.
Το γουργουρισμα μιας γατας , το κουνημα της ουρας ενος σκυλου, το πεταγμα του γλαρου, το χορό του μαυρου κυκνου, το κοκκινο μπαλονι, το αντισταθειτε του Κατσαρου, το μανα πού ζω του Κορακάκη, τα καστανα ματια της καθαριστριας που αντιστεκεται, το ημερολογιο μιας μοτοσυκλεττας, το μεθυστε του Μπωντλερ , το κοινωνικο ιατρειο του ελληνικου, το η ζωη μια φορα μας δινεται του Μισσιου, το ματωμενο προσωπο του ασπρομαλλη, Γλεζου.. που δεν το βαζει κατω, τα δεντρα του κυρ Λαμπρου , το φασισμο βαθεια καταλαβε τον με τη Δημητριαδη, τη μυρωδια απο ενα γιασεμι, το γραμμα ενος μεταναστη στους δικους του, τη λαδοκολλα με ενα κατρουτσο γεματο απο βροχινα δακρυα της φτωχογειτονιας, το περηφανο ουρλιαχτο ενος λυκου, το οσο κρατησει η ζωη του Καρουζου με τον Χαρουλη, τα μικρα χελιδονακια που ανοιγουν το στομα σαν φερνει η μανα το φαι, το τιποτα δεν παει χαμενο του Λοιζου, το το ....τα τα...τη τη....τοσα κι αλλα τοσα που βαριεμαι τωρα να τα γραφω γιατι νυσταξα.
Και κεινος δεν ανοιγει ,
λες και ευθυνεσαι εσυ για τον μπουμπουκο, για την ακροδεξια, για τη συμμορια του σαμαροβενιζελου, τις ελιες και τα ποταμια, αντε μη πω και για το Φωτακη και την ηγεσια του κκε που αντι να δειχνει τον απεναντι δειχνει τον αδελφο της και αντε να μην πω για κεινους τους "αριστερους" που ολη μερα μες την αρνητικη την κριτικη και οχι στην ενθαρρυνση και αντε μη πω για κεινους που ολη μερα καθρεφτιζονται και για τους αλλους με την ανασφαλεια για παντιγιερα και και και...
Δεν σου ανοιγει!!!!!!!!!!
Εσυ δεν το βαζεις κατω, παρα τη θλιψη σου, εκει. Χεστηκες κι αν σε φανταζεται "ζητουλα"!
Παιρνεις φορα και του βαρας δυνατα την πορτα, τοσο που ματωνει η μπουνια σου από τα νευρα σου!
Σκουπιζεσαι πανω στα ρουχα σου , πονας και εκει που πας να φυγεις ...
να η θαλασσα του Αιγαιου , που σου παιρνει ολα τα παραπονα του κοσμου και τοτε σκεφτεσαι ...
ΑΥΡΙΟ , μετα Παρασκευη , Σαββατο Κυριακη..
Ναι θα παω στην Κυριακη μου, να διεκδικησω τουτη τη " ΘΑΛΑΣΣΑ " που παν να μου στερησουν οι ΑΘΛΙΟΙ και ξερω πολυ καλα τι κανω!!!
Δεν παει να μην ανοιγει;;;;;
Θα ξαναρθω!
και θα ...ΠΑΜΕ .
Τουλάχιστον να μην βρέξει...Αυτό μόνο, και θα τα καταφέρουμε. Και ας μην ήταν και χειμώνας, γαμώτο... Αλλά έτσι είναι, δεν αλλάζει. Είχα ξαναπεράσει από δώ, παιδί, αλλά δεν θυμάμαι πια τον δρόμο. Αν κάνω λάθος θα μας καταπιούν τα ίδια μας τα βήματα. Εκεί που θα πηγαίνουμε, θα μικραίνουμε, θα χαθούμε, θα ξεχαστούμε. Πρώτη φορά η ζωή μου στα χέρια μου. Σαν ξένο μωρό. Αλλά δεν υπάρχουν ξένα μωρά. Πρέπει να το πάρω στα χέρια.
Πώς παίρνεις την ζωή σου στα χέρια σου; Πώς πραγματώνεται αυτή η ωραία και λεβέντικη φράση των βιβλίων; Κατ΄αρχήν, από πού την πιάνεις; Από πού πιάνεται η ζωή; Από τι ξεκινάς; Άχαρος στα μερεμέτια, ανέπνευστος στις πατέντες, και αν δεν μου μαγειρέψεις πέθανα! Με τρελαίνει ό,τιδήποτε μηχανικό δεν καταλαβαίνω, παραλύω όταν χαλάνε μηχανήματα που δεν κατέχω την λογική τους, που εξαρτώμαι από τους εξειδικευμένους, χαμένος στην έρημο, ένας χρήστης. Αυτό. Ένας σκέτος χρήστης.
Νύχτα, με κομμένο το ρεύμα παντού και έναν φακό στο στόμα, πρέπει να βρώ κάπου να κοιμηθούμε απόψε. Στα χέρια μου κρατάω ανθρώπους πια, δεν με παίρνει να τα έχω στις τσέπες και να κατεβαίνω τον δρόμο σφυρίζοντας, γκόμενος και άνετος. Υπάρχουν μάτια που με κοιτάζουν, κόκκινα, έτοιμα για κλάμματα, νυσταγμένα. Πώς διάολο βρίσκεις τον δρόμο;
Κάποιος σοφός μου είχε πει κάποτε πως πρέπει οπωσδήποτε στο τέλος να έχεις να πεις μια ιστορία. Τουλάχιστον αυτό, μια ιστορία. Μαντάρω τα ρούχα μου, ρελιάζω τις λέξεις, πρέπει από κάπου να το πιάσω. Από χρήστης, δημιουργός. Από συνδρομητής, Θεός. Δεν ξέρω ούτε τι ώρα είναι. Πόση ώρα έχει πού έχει νυχτώσει και πόσο κρατάει η νύχτα εδώ. Αν κοντεύει να ξημερώσει, μπορεί και να αντέξουμε. Αλλά δεν μπορώ να ελπίζω σε αυτό. Πρέπει άμεσα να βρω κάπου να κοιμηθούμε απόψε. Ναι, αυτό πρώτα από όλα. Μπορεί να είμαστε τυχεροί. Κάποιοι έφυγαν και άφησαν τα σπίτια τους ανοιχτά και τα ψυγεία στην μπρίζα. Δεν ξέρω και πόση μπαταρία έχει ακόμη ο φακός. "Αν με αγκαλιάσεις πολύ σφιχτά, θα βγάλει φως ο λαιμός μου" της λέω. Το κάνει. Με τα παιχνίδια γίνεται. Θα νομίζει πως έχω χαλάσει. Πρέπει να σκεφτώ. Χωρίς να σταματήσω να αισθάνομαι. Αλλά επείγει ένα μέρος να βγει η νύχτα. Σαν ιερή αποστολή, να μας παραδώσω στο μέλλον. Άθικτους.
">ΞΗΜΕΡΩΣΕ
ξανακουω τη θαλασσα μεσα μου..
Δες την και ΕΣΥ, εδω....:https://www.youtube.com/watch?v=Epo4pSy1s1s&feature=share&list=UUExbbkLGzI5VYQ6v4V_fmXA
....
">
```````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
`Ναι ρε Βασιλη, σημερα σε βρηκα στη σελιδα του αδελφου μου , 17 κοινοποιησεις !
https://www.facebook.com/notes/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CF%81%CF%8C%CE%B3%CE%B3%CE%B1%CF%82/%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%85/10154117213785487
Ναι Βασίλη , καλε μου ΦΙΛΕ
"έστω και για μια ψευδαίσθηση ελπίδας ότι κάτι μπορούμε να αλλάξουμε!"
θα παμε!!!!!!!!!!!!!!
Του Βασίλη Ρόγγα
https://www.facebook.com/notes/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CF%81%CF%8C%CE%B3%CE%B3%CE%B1%CF%82/%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%85/10154117213785487
Κανένας δεν είναι ήρωας από μας, ούτε και χρειάζεται να γίνει.
Δεν ξέρω και κανέναν ήρωα δηλαδή ζωντανό. Εκτός από κείνο τον κοντό γέρο με το μουστάκι και τα 92 του χρόνια πιο πολύ να τον αλαφρώνουν πάρα να τον βαραίνουν. Εκείνον που κατέβασε τη σβάστικα.
Γι’αυτό θα πάω.
Για τη φίλη μου που είναι άνεργη ενώ έχει όλα τα προσόντα και τόση διάθεση. Για τόσα παιδιά που μορφώνονται και μπορούν να αλλάξουν τα πάντα, αλλά τρώνε διαρκώς σφαλιάρες.
Για το αγόρι που ήταν καταματωμένο σε μια πορεία. Και τον είδα μετά από κει σε πολλές πορείες. Και μου είχε χαμογελάσει σαν ήξερε ότι ξέρω.
Για χιλιάδες σπόρους που έχουμε φυτέψει και έχουμε μοιράσει. Κάθε σπόρος είναι φύτρα αυτοοργάνωσης.
Για τις παρέες τον καγκουραίων που ξέρω θα πάω.
Γιατί η προοπτική τους σε λίγο καιρό θα είναι να γίνουν ντίλερ, ακριβώς σαν κι αυτή των μαγκρεμπιανών στα παρισινά προάστια.
Γιατί δυο γνωστοί που μετανάστευσαν είναι από τα καλύτερα μυαλά που ξέρω κι ήθελαν να μείνουν, αλλά χώρο δεν είχε γι αυτούς.
Για κάτι γυναίκες λέω να πάω. Που φορτώθηκαν φαγιά να πάμε στην ΕΡΤ, που πήγαν στις καθαρίστριες με άλλα φαγιά. Που μαγειρεύουν για να διώξουν τη θλίψη αυτού του κόσμου.
Για έναν σύντροφό μου θα πάω. Που ναι σκυφτός όπως είναι οι αριστεροί πολλές φορές, αλλά από έγνοια για το πώς θα μοιράσουμε το ένα, πώς θα κολλήσουμε το άλλο, πως θα είμαστε ενωμένοι, πώς να ξεπεράσει το μέσα του αδικαίωτο και να πάμε μπροστά.
Θα πάω για έναν 55άρη που ξέρω νοικοκυραίο σοβαρό άνθρωπο που δεν έχει πληρωθεί εδώ και ενάμιση χρόνο και ακόμα δε μπορώ να καταλάβω πως τα βγάζουν οι άνθρωποι πέρα.
Θα πάω και για τη μάνα μου που ψόφησε να δουλεύει ακόμα και τώρα στα 70 της, από μικρό κοριτσάκι στα καπνά στην Πιερία. Θα πάω για όλες τις μανάδες αυτής της χώρας που αν δεν υπήρχαν θα είχαμε καταρρεύσει με πάταγο, με λυγμούς.
Για έναν πολύ αγαπημένο μου θα πάω. Που 18 χρόνια δουλεύει σα το σκυλί –όρθιος- και αυτός και η γυναίκα του και τώρα πονάει πολύ η μέση του και αν δε βοηθούσε η υπόλοιπη οικογένεια δε θα υπήρχε.
Για το χωριό μου θα πάω που το αγαπώ σαν ανάμνηση πια και δε μπορώ να πάω εύκολα γιατί είμαι αριστερός και εκεί είναι χρυσαυγίτες. Και σιχαίνομαι τα χώματα που έπαιζα μικρός να μολύνονται με μισανθρωπιά.
Γιατί αγαπάω τόσο τα πλατάνια και τα βουνά και τα ποτάμια και τη θάλασσα. Και τη χώρα όλη αυτή σπιθαμή προς σπιθαμή, γι’αυτό θα πάω. Γιατί σε λίγο θα τα πουλήσουν όλα. Για να γίνεις σερβιτόρος και πουτάνα σε 40 εκατομμύρια τουρίστες.
Για την Πετρούπολη θα πάω. Για το βουνό μου που θέλουν να το χτίσουν οι αλήτες και για τη χωματερή που φτιάχνει καρκίνους σε παιδάκια σε όλη τη δυτική αθήνα. Για το πάρκο Τρίτση που το εγκατέλειψαν για να το πουλήσουν σε κομμάτια.
Γιατί γνωστά ζευγάρια γέννησαν –μέσα στο ζόφο, μέσα στην κρίση- γλυκά μικρά μωρά. Γιατί νίκησαν τη σκατίλα και τόλμησαν να κάνουν οικογένειες και οι οικογένειες τους θέλουν θαλπωρή, θέλουν κοινωνικό κράτος. Γι’αυτές τις φάτσες θα πάω πιο πολύ από όλους.
Γιατί μας νικάνε κάθε μέρα και όσες μέρες περνούν που είναι νικητές τόσο πιο πολύ λυγάμε, έτοιμοι να σπάσουμε. Και δεν πρέπει να νικήσουν και τώρα, ξανά, γι’αυτό θα πάω.
Θα πάω γιατί αν τους νικήσουμε θα πάρουμε ανάσα, θα μπορούμε να γλεντήσουμε λίγο. Ότι δε νικάτε παντού ρε πούστηδες, άμα θέλουμε τα ανατρέπουμε όλα. Και τώρα θέλουμε πολύ και χαιρόμαστε γι αυτό και σας το δείχνουμε.
Την Κυριακή εγώ θα πάω να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ γι’αυτούς τους λόγους χωρίς να είμαι ήρωας.
Η καθεμία έχει τους δικούς της, ο καθένας ξέρει τι του λέει η καρδιά του.
Όσοι και όσες θα στηρίξουμε τον ΣΥΡΙΖΑ είμαστε εκατομμύρια. Με δισεκατομμύρια λόγους.
Τόσους όσους και τα φράγκα που κλέψατε.
Την Κυριακή σας τελειώνουμε.
ΠΑΤΑ ΕΔΩ!!!!!!!!!!!!http://www.avaaz.org/el/petition/TAIPED_Kaloyme_oloys_osoys_agapoyn_tin_Elafoniso_na_poyn_STOP_stin_polisi_tis/?sUMCIbb
Ξανακουσε αυτο...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!πατα , πατα ΤΟ : http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/236375,An8rwpe_moy_eisai_nazi;_.html
ΥΓ :ΕΧΟΥΝ ΠΑΘΕΙ ΠΑΝΙΚΟ
οι σαμαροβενιζελοι που αυτοι μιλαγαν με τους ΝΑΖΙ!!!!!!!!!!
Και βεβαια δεν ειναι ΝΑΖΙ, ΚΑΘΙΚΙΑ, ολοι οσοι ψηφισαν χρυσαβγη
Γελω με την προπαγανδα σας στα βρωμοκαναλα σας
Λιγα ειναι τα ψωμια σας , να δω μεχρι την ΚΥΡΙΑΚΗ τι αλλο θα πειτε ξεπουλημενα καθικια!
ΞΑΝΑΠΑΤΑ ΝΑ Τ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ:
ΟΞΩ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
http://stokokkino.gr/article/8365/S-Kraounakis-Okso-re
Χτυπας την πορτα και του λες , εχω ολη την καλη διαθεση να μοιρασω χαμογελα στο ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.
Κι αυτος δεν σου ανοιγει.
Του ξαναχτυπας , οχι γιατι δεν εχεις αξιοπρεπεια αλλα γιατι θελεις να σε δει μία φορα ολοισια βαθεια στα ματια.
Του αφηνεις χιλια δυο καλουδια εξω στο πλατυσκαλο καθε μερα και απο ενα.
Το γουργουρισμα μιας γατας , το κουνημα της ουρας ενος σκυλου, το πεταγμα του γλαρου, το χορό του μαυρου κυκνου, το κοκκινο μπαλονι, το αντισταθειτε του Κατσαρου, το μανα πού ζω του Κορακάκη, τα καστανα ματια της καθαριστριας που αντιστεκεται, το ημερολογιο μιας μοτοσυκλεττας, το μεθυστε του Μπωντλερ , το κοινωνικο ιατρειο του ελληνικου, το η ζωη μια φορα μας δινεται του Μισσιου, το ματωμενο προσωπο του ασπρομαλλη, Γλεζου.. που δεν το βαζει κατω, τα δεντρα του κυρ Λαμπρου , το φασισμο βαθεια καταλαβε τον με τη Δημητριαδη, τη μυρωδια απο ενα γιασεμι, το γραμμα ενος μεταναστη στους δικους του, τη λαδοκολλα με ενα κατρουτσο γεματο απο βροχινα δακρυα της φτωχογειτονιας, το περηφανο ουρλιαχτο ενος λυκου, το οσο κρατησει η ζωη του Καρουζου με τον Χαρουλη, τα μικρα χελιδονακια που ανοιγουν το στομα σαν φερνει η μανα το φαι, το τιποτα δεν παει χαμενο του Λοιζου, το το ....τα τα...τη τη....τοσα κι αλλα τοσα που βαριεμαι τωρα να τα γραφω γιατι νυσταξα.
Και κεινος δεν ανοιγει ,
λες και ευθυνεσαι εσυ για τον μπουμπουκο, για την ακροδεξια, για τη συμμορια του σαμαροβενιζελου, τις ελιες και τα ποταμια, αντε μη πω και για το Φωτακη και την ηγεσια του κκε που αντι να δειχνει τον απεναντι δειχνει τον αδελφο της και αντε να μην πω για κεινους τους "αριστερους" που ολη μερα μες την αρνητικη την κριτικη και οχι στην ενθαρρυνση και αντε μη πω για κεινους που ολη μερα καθρεφτιζονται και για τους αλλους με την ανασφαλεια για παντιγιερα και και και...
Δεν σου ανοιγει!!!!!!!!!!
Εσυ δεν το βαζεις κατω, παρα τη θλιψη σου, εκει. Χεστηκες κι αν σε φανταζεται "ζητουλα"!
Παιρνεις φορα και του βαρας δυνατα την πορτα, τοσο που ματωνει η μπουνια σου από τα νευρα σου!
Σκουπιζεσαι πανω στα ρουχα σου , πονας και εκει που πας να φυγεις ...
να η θαλασσα του Αιγαιου , που σου παιρνει ολα τα παραπονα του κοσμου και τοτε σκεφτεσαι ...
ΑΥΡΙΟ , μετα Παρασκευη , Σαββατο Κυριακη..
Ναι θα παω στην Κυριακη μου, να διεκδικησω τουτη τη " ΘΑΛΑΣΣΑ " που παν να μου στερησουν οι ΑΘΛΙΟΙ και ξερω πολυ καλα τι κανω!!!
Δεν παει να μην ανοιγει;;;;;
Θα ξαναρθω!
και θα ...ΠΑΜΕ .
Τουλάχιστον να μην βρέξει...Αυτό μόνο, και θα τα καταφέρουμε. Και ας μην ήταν και χειμώνας, γαμώτο... Αλλά έτσι είναι, δεν αλλάζει. Είχα ξαναπεράσει από δώ, παιδί, αλλά δεν θυμάμαι πια τον δρόμο. Αν κάνω λάθος θα μας καταπιούν τα ίδια μας τα βήματα. Εκεί που θα πηγαίνουμε, θα μικραίνουμε, θα χαθούμε, θα ξεχαστούμε. Πρώτη φορά η ζωή μου στα χέρια μου. Σαν ξένο μωρό. Αλλά δεν υπάρχουν ξένα μωρά. Πρέπει να το πάρω στα χέρια.
Πώς παίρνεις την ζωή σου στα χέρια σου; Πώς πραγματώνεται αυτή η ωραία και λεβέντικη φράση των βιβλίων; Κατ΄αρχήν, από πού την πιάνεις; Από πού πιάνεται η ζωή; Από τι ξεκινάς; Άχαρος στα μερεμέτια, ανέπνευστος στις πατέντες, και αν δεν μου μαγειρέψεις πέθανα! Με τρελαίνει ό,τιδήποτε μηχανικό δεν καταλαβαίνω, παραλύω όταν χαλάνε μηχανήματα που δεν κατέχω την λογική τους, που εξαρτώμαι από τους εξειδικευμένους, χαμένος στην έρημο, ένας χρήστης. Αυτό. Ένας σκέτος χρήστης.
Νύχτα, με κομμένο το ρεύμα παντού και έναν φακό στο στόμα, πρέπει να βρώ κάπου να κοιμηθούμε απόψε. Στα χέρια μου κρατάω ανθρώπους πια, δεν με παίρνει να τα έχω στις τσέπες και να κατεβαίνω τον δρόμο σφυρίζοντας, γκόμενος και άνετος. Υπάρχουν μάτια που με κοιτάζουν, κόκκινα, έτοιμα για κλάμματα, νυσταγμένα. Πώς διάολο βρίσκεις τον δρόμο;
Κάποιος σοφός μου είχε πει κάποτε πως πρέπει οπωσδήποτε στο τέλος να έχεις να πεις μια ιστορία. Τουλάχιστον αυτό, μια ιστορία. Μαντάρω τα ρούχα μου, ρελιάζω τις λέξεις, πρέπει από κάπου να το πιάσω. Από χρήστης, δημιουργός. Από συνδρομητής, Θεός. Δεν ξέρω ούτε τι ώρα είναι. Πόση ώρα έχει πού έχει νυχτώσει και πόσο κρατάει η νύχτα εδώ. Αν κοντεύει να ξημερώσει, μπορεί και να αντέξουμε. Αλλά δεν μπορώ να ελπίζω σε αυτό. Πρέπει άμεσα να βρω κάπου να κοιμηθούμε απόψε. Ναι, αυτό πρώτα από όλα. Μπορεί να είμαστε τυχεροί. Κάποιοι έφυγαν και άφησαν τα σπίτια τους ανοιχτά και τα ψυγεία στην μπρίζα. Δεν ξέρω και πόση μπαταρία έχει ακόμη ο φακός. "Αν με αγκαλιάσεις πολύ σφιχτά, θα βγάλει φως ο λαιμός μου" της λέω. Το κάνει. Με τα παιχνίδια γίνεται. Θα νομίζει πως έχω χαλάσει. Πρέπει να σκεφτώ. Χωρίς να σταματήσω να αισθάνομαι. Αλλά επείγει ένα μέρος να βγει η νύχτα. Σαν ιερή αποστολή, να μας παραδώσω στο μέλλον. Άθικτους.
">ΞΗΜΕΡΩΣΕ
ξανακουω τη θαλασσα μεσα μου..
Δες την και ΕΣΥ, εδω....:https://www.youtube.com/watch?v=Epo4pSy1s1s&feature=share&list=UUExbbkLGzI5VYQ6v4V_fmXA
....
">
```````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
`Ναι ρε Βασιλη, σημερα σε βρηκα στη σελιδα του αδελφου μου , 17 κοινοποιησεις !
https://www.facebook.com/notes/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CF%81%CF%8C%CE%B3%CE%B3%CE%B1%CF%82/%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%85/10154117213785487
Ναι Βασίλη , καλε μου ΦΙΛΕ
 |
| από το χρονολόγιο του Βασίλη Ρόγγα η φωτο |
"έστω και για μια ψευδαίσθηση ελπίδας ότι κάτι μπορούμε να αλλάξουμε!"
θα παμε!!!!!!!!!!!!!!
Να πας και συ
https://www.facebook.com/notes/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CF%81%CF%8C%CE%B3%CE%B3%CE%B1%CF%82/%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%85/10154117213785487
Κανένας δεν είναι ήρωας από μας, ούτε και χρειάζεται να γίνει.
Δεν ξέρω και κανέναν ήρωα δηλαδή ζωντανό. Εκτός από κείνο τον κοντό γέρο με το μουστάκι και τα 92 του χρόνια πιο πολύ να τον αλαφρώνουν πάρα να τον βαραίνουν. Εκείνον που κατέβασε τη σβάστικα.
Γι’αυτό θα πάω.
Για τη φίλη μου που είναι άνεργη ενώ έχει όλα τα προσόντα και τόση διάθεση. Για τόσα παιδιά που μορφώνονται και μπορούν να αλλάξουν τα πάντα, αλλά τρώνε διαρκώς σφαλιάρες.
Για το αγόρι που ήταν καταματωμένο σε μια πορεία. Και τον είδα μετά από κει σε πολλές πορείες. Και μου είχε χαμογελάσει σαν ήξερε ότι ξέρω.
Για χιλιάδες σπόρους που έχουμε φυτέψει και έχουμε μοιράσει. Κάθε σπόρος είναι φύτρα αυτοοργάνωσης.
Για τις παρέες τον καγκουραίων που ξέρω θα πάω.
Γιατί η προοπτική τους σε λίγο καιρό θα είναι να γίνουν ντίλερ, ακριβώς σαν κι αυτή των μαγκρεμπιανών στα παρισινά προάστια.
Γιατί δυο γνωστοί που μετανάστευσαν είναι από τα καλύτερα μυαλά που ξέρω κι ήθελαν να μείνουν, αλλά χώρο δεν είχε γι αυτούς.
Για κάτι γυναίκες λέω να πάω. Που φορτώθηκαν φαγιά να πάμε στην ΕΡΤ, που πήγαν στις καθαρίστριες με άλλα φαγιά. Που μαγειρεύουν για να διώξουν τη θλίψη αυτού του κόσμου.
Για έναν σύντροφό μου θα πάω. Που ναι σκυφτός όπως είναι οι αριστεροί πολλές φορές, αλλά από έγνοια για το πώς θα μοιράσουμε το ένα, πώς θα κολλήσουμε το άλλο, πως θα είμαστε ενωμένοι, πώς να ξεπεράσει το μέσα του αδικαίωτο και να πάμε μπροστά.
Θα πάω για έναν 55άρη που ξέρω νοικοκυραίο σοβαρό άνθρωπο που δεν έχει πληρωθεί εδώ και ενάμιση χρόνο και ακόμα δε μπορώ να καταλάβω πως τα βγάζουν οι άνθρωποι πέρα.
Θα πάω και για τη μάνα μου που ψόφησε να δουλεύει ακόμα και τώρα στα 70 της, από μικρό κοριτσάκι στα καπνά στην Πιερία. Θα πάω για όλες τις μανάδες αυτής της χώρας που αν δεν υπήρχαν θα είχαμε καταρρεύσει με πάταγο, με λυγμούς.
Για έναν πολύ αγαπημένο μου θα πάω. Που 18 χρόνια δουλεύει σα το σκυλί –όρθιος- και αυτός και η γυναίκα του και τώρα πονάει πολύ η μέση του και αν δε βοηθούσε η υπόλοιπη οικογένεια δε θα υπήρχε.
Για το χωριό μου θα πάω που το αγαπώ σαν ανάμνηση πια και δε μπορώ να πάω εύκολα γιατί είμαι αριστερός και εκεί είναι χρυσαυγίτες. Και σιχαίνομαι τα χώματα που έπαιζα μικρός να μολύνονται με μισανθρωπιά.
Γιατί αγαπάω τόσο τα πλατάνια και τα βουνά και τα ποτάμια και τη θάλασσα. Και τη χώρα όλη αυτή σπιθαμή προς σπιθαμή, γι’αυτό θα πάω. Γιατί σε λίγο θα τα πουλήσουν όλα. Για να γίνεις σερβιτόρος και πουτάνα σε 40 εκατομμύρια τουρίστες.
Για την Πετρούπολη θα πάω. Για το βουνό μου που θέλουν να το χτίσουν οι αλήτες και για τη χωματερή που φτιάχνει καρκίνους σε παιδάκια σε όλη τη δυτική αθήνα. Για το πάρκο Τρίτση που το εγκατέλειψαν για να το πουλήσουν σε κομμάτια.
Γιατί γνωστά ζευγάρια γέννησαν –μέσα στο ζόφο, μέσα στην κρίση- γλυκά μικρά μωρά. Γιατί νίκησαν τη σκατίλα και τόλμησαν να κάνουν οικογένειες και οι οικογένειες τους θέλουν θαλπωρή, θέλουν κοινωνικό κράτος. Γι’αυτές τις φάτσες θα πάω πιο πολύ από όλους.
Γιατί μας νικάνε κάθε μέρα και όσες μέρες περνούν που είναι νικητές τόσο πιο πολύ λυγάμε, έτοιμοι να σπάσουμε. Και δεν πρέπει να νικήσουν και τώρα, ξανά, γι’αυτό θα πάω.
Θα πάω γιατί αν τους νικήσουμε θα πάρουμε ανάσα, θα μπορούμε να γλεντήσουμε λίγο. Ότι δε νικάτε παντού ρε πούστηδες, άμα θέλουμε τα ανατρέπουμε όλα. Και τώρα θέλουμε πολύ και χαιρόμαστε γι αυτό και σας το δείχνουμε.
Την Κυριακή εγώ θα πάω να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ γι’αυτούς τους λόγους χωρίς να είμαι ήρωας.
Η καθεμία έχει τους δικούς της, ο καθένας ξέρει τι του λέει η καρδιά του.
Όσοι και όσες θα στηρίξουμε τον ΣΥΡΙΖΑ είμαστε εκατομμύρια. Με δισεκατομμύρια λόγους.
Τόσους όσους και τα φράγκα που κλέψατε.
Την Κυριακή σας τελειώνουμε.
ΠΑΤΑ ΕΔΩ!!!!!!!!!!!!http://www.avaaz.org/el/petition/TAIPED_Kaloyme_oloys_osoys_agapoyn_tin_Elafoniso_na_poyn_STOP_stin_polisi_tis/?sUMCIbb
Ξανακουσε αυτο...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!πατα , πατα ΤΟ : http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/236375,An8rwpe_moy_eisai_nazi;_.html
ΥΓ :ΕΧΟΥΝ ΠΑΘΕΙ ΠΑΝΙΚΟ
οι σαμαροβενιζελοι που αυτοι μιλαγαν με τους ΝΑΖΙ!!!!!!!!!!
Και βεβαια δεν ειναι ΝΑΖΙ, ΚΑΘΙΚΙΑ, ολοι οσοι ψηφισαν χρυσαβγη
Γελω με την προπαγανδα σας στα βρωμοκαναλα σας
Λιγα ειναι τα ψωμια σας , να δω μεχρι την ΚΥΡΙΑΚΗ τι αλλο θα πειτε ξεπουλημενα καθικια!
ΞΑΝΑΠΑΤΑ ΝΑ Τ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ:
ΟΞΩ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
http://stokokkino.gr/article/8365/S-Kraounakis-Okso-re
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου