Gallo Rojo Gallo Negro
Σαν τραγουδά κόκορας μαύρος,
είναι που η μέρα έχει φύγει,
μ' αν κόκκινο κοκόρι τραγουδούσε,
κι' άλλος το τραγούδι θ' αρχινούσε.
Αχ, κι' αν ψέματα σας τραγουδώ,
ας σβήσει ο άνεμος τον ήχο
απ' το τραγούδι αυτό...
Αχ, πόσο θ' απογοητευτώ,
αν μου σβήσει ο αγέρας
αυτό που τραγουδώ.
Οι δύο κοκόροι φάτσα - φάτσα,
αντάμωσαν καρσί στην αμμουδιά,
ο μαύρος πετεινός καρδαμωμένος,
μα έχει ο κόκκινος καρδιά.
Αχ, κι' αν ψέματα σας τραγουδώ,
ας σβήσει ο άνεμος τον ήχο
απ' το τραγούδι αυτό...
Κοιτάχτηκαν στα μάτια μ' αγριάδα,
κι όρμηξε ο μαύρος πρώτος στην αρχή
Αντρείος είναι ο κόκορας ο κόκκινος,
αμά ο μαύρος ύπουλος, σκυλί.
Αχ, κι' αν ψέματα σας τραγουδώ,
ας σβήσει ο άνεμος τον ήχο
απ' το τραγούδι αυτό...
Κόκορα μαύρε, κόκορα μαύρε,
κόκορα μαύρε, λέω και φτάνει:
Κόκορας κόκκινος δεν παραδίνεται
παρά μονάχα σαν πεθάνει.
Αχ, κι' αν ψέματα σας τραγουδώ,
ας σβήσει ο άνεμος τον ήχο
απ' το τραγούδι αυτό...
"Απόδοση, ξέχασα, πολύ ελεύθερη έως αναρχική του υποφαινόμενου από αγγλική μετάφραση, που δεν μου καλάρεσε αλλά την έκανα εγώ όπως γούσταρα... Δημήτρης Νικηφόρου"
https://www.facebook.com/dimitris.houndimi
">ακουγοντας το.... θυμηθηκα τη διασκευη
Αϊ Γαρούφαλό μου (εις μνημόσυνον) (1973, δισκος "Δεν περισσεύει υπομονή")
Διασκευή απο τον Αργύρη Κουνάδη ενος Ισπανικου Τραγουδιου απο τον καιρο του Ισπανικου εμφυλιου. Στιχοι: Βαγγελης Γκούφας
Τραγουδάει (πρωτη της εμφανιση στη δισκογραφια) η Ελένη Βιτάλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου