έχε το νου σου στο παιδί..




Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

100 χρόνια μετά(2122)-Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΡΑΥΓΗ ΣΟΥ! Kαλό μήνα..

"Θα αντέξουμε Φίλες και Φίλοι, θα αντέξουμε, φτάνουμε προς το τέλος. Εξ' άλλου πόσες φορές θα μας πάρουν ακόμα μέτρα, άντε μία ακόμα τον Φλεβάρη, μία ακόμα τον Ιούνη, άντε πάλι του χρόνου τον Σεπτέμβρη, δεν θα βαρεθούν;
Απ’ ότι φαίνεται αυτό περιμένου
με όλοι να βαρεθούν. Αφού οι μισοί τους υμνολόγησαν τον Ιούνη και οι άλλοι μισοί περιμένουμε στη στάση, ένα τρένο που δεν έρχεται ποτέ…
Δεν φταίνε αυτοί, τα μέτρα φταίνε, ώσπου να βρουν τις σωστές αναλογίες, αλλά που θα πάει θα το βρούνε το σωστό φάρμακο.
Πάντα τα πειράματα έχουν θανατηφόρα αποτελέσματα στα ζώα, πρέπει να υποστούμε το μαρτύριο, για χάρη της πολιτικής και οικονομικής επιστήμης.
Αν και πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως ούτε η πολιτική, ούτε η οικονομία είναι επιστήμη. Δεν υπηρετούν τον άνθρωπο λένε, αλλά τον πεθαίνουν. Μαγειρεύουν σκάρτα φαγητά για τον μαζάνθρωπο της σύγχρονης κοινωνίας.
Κάποτε η ιστορία θα τους γράψει, στους μεγάλους ευεργέτες της ανθρωπότητας. Τους δικούς μας αστέρες. Πλανήτες και κομήτες.

100 χρόνια μετά(2122)

'' Η χώρα σώθηκε χάρη στους εσωτερικοεξωτερικούς τροικανούς, με σχετικά λίγες απώλειες για το μέγεθος του πειράματος. Οι νεκροί δεν ξεπέρασαν τελικά το ένα εκατομμύριο, οι μετανάστες τα δύο εκατομμύρια, οι ανάπηροι σωματικά και ψυχικά ήταν κάτω από τρία εκατομμύρια, δηλαδή επέζησε χωρίς ουσιαστικές απώλειες σχεδόν ο μισός πληθυσμός της χώρας. Οι έχοντες και κατέχοντες της εποχής. Όπως γίνεται σε κάθε πόλεμο.
Αν σήμερα καμαρώνουμε τον ήλιο, τη θάλασσα, τα βουνά αυτής της ωραίας χώρας, το οφείλουμε στους μεγάλους Έλληνες Ηγέτες, που έσκυψαν μπροστά στους Ευρωπαίους Ηγέτες μπρούμυτα -και τους βγήκαν τα μάτια έξω, κοιτάζοντας κατάματα το μέλλον του τόπου. Ακόμα ο Όλυμπος στέκει αγέρωχος, αγναντεύοντας το αιγαίο πέλαγος. Ακόμα η χώρα πλέει στο γαλάζιο της θάλασσας και του Ουρανού.Ακόμα υπάρχουν ποτάμια με νερό.
Οι τρεις ηγέτες της εποχής εκείνης, είχαν το χάρισμα να βλέπουν 100 χρόνια μπροστά από την εποχή τους. Ίσαμε σήμερα δηλαδή. Όπως όλοι οι ηγέτες. Δεν λογάριαζαν πτώματα και δάκρυα, δεν λογάριαζαν ανθρωποθυσίες των παροίκων, δεν λογάριαζε το δικό τους ανάστημα τα κλαψουρίσματα του κατά συρροή λαού τους. Έβλεπαν μακριά, πως θα ζήσουν και τα εγγόνια τους την ευημερία που απολάμβαναν οι δικές τους οικογένειες. Στο σεντούκι που άφησαν παρακαταθήκη έβαλαν πέντε κλειδαριές.
Ο μισός λαός τους τίμησε για όλα τα ανδραγαθήματα της εποχής με τη ψήφο του, τους ανακήρυξε αιώνιους σωτήρες, από γενιά σε γενιά έπινε νερό στο όνομά τους. Αν τότε οι τρεις σοφοί της Ελλάδος άκουγαν το άλλο μισό του λαού, τώρα ο ήλιος θα ξέχναγε να ανατείλει στη χώρα που δεν υπάκουσε στους θεούς της, η χώρα θα ήταν ακόμα στην εποχή της γεωργίας και της κτηνοτροφίας, στην εποχή της χειρωνακτικής δουλειάς, της πνευματικής επαγρύπνησης.
Σήμερα η Ελλάδα είναι πρότυπο της υπερ-τεχνολογίας των πιο εξελιγμένων παγκόσμια εταιρειών, των μεγαθήριων που αγκαλιάζουν τον λαό τους σφιχτά, πιο σφιχτά δεν γίνεται, της αφηοθονοποίησης, όλα μ’ ένα χάδι, τεράστιες ξενοδοχειακές μονάδες φιλοξενούν εκατομμύρια επισκέπτες, η χώρα ξεπέρασε σε καζίνα το άλλοτε επιβλητικό Λας Βέγκας, οι μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου είναι πια σε κάθε γωνιά, οι περισσότεροι έλληνες τους χαρίζουν φιλόξενα τις υπηρεσίες τους. Η χώρα λειτουργεί με σιωπή νεκροταφείου. Ιδανικός τόπος να ηρεμήσεις. Κάτω από τον πιο λαμπρό ήλιο της Μεσογείου…
Τα αγάλματα στους δρόμους τιμάνε εκείνες τις ένδοξες εποχές. Η Μέρκελ, η Λαγκραντ, ο Σόιμπλε, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Φώτης Κουβέλης. Όλοι αυτοί οι οραματιστές των μεγάλων αλλαγών. Ένας λαός ολόκληρος θυσιάστηκε για τον κόσμο του μέλλοντος. Ένα κόσμο χωρίς ανθρώπινη χαρά, αλλά ούτε και ανθρώπινο πόνο.
Ζωή μες τη ζωή χωρίς ζωή. Γεμάτο φωτάκια που αναβοσβήνουν….
……………………………………………………………………………………….’’

Κ.Τ.







Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΡΑΥΓΗ ΣΟΥ

(ενα βιντεο των Ισπανων που ετοιμασαν για την α π ε ρ γ ι α...
πηγη:απο το μπλοκ που ειναι κατω απο το βιντεο)



http://rigasili.blogspot.gr/2012/11/blog-post_1.html



για τους απιθανους φιλους μου!!!!!!!!





και ενα τραγουδακι που μαρεσει πολυ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου