Μου ειπαν, να μην εμπιστευομαι.
Μου ειπαν, αν δεν μαζεψεις τη χολη που εχεις μεσα σου, θα μεινεις μονη.
Μου ειπαν, να διωξω το συναισθημα , τη λογικη να κανω φιλη.
Μου ειπαν, να μην χανω την ελπιδα.
Τους ειπα, τον φοβο να ΦΟΒΑΜΑΙ.
Τους ειπα, κοιταχτε κεινο το ΠΑΙΔΙ, μετραει τ ΑΣΤΡΑ.
Τους ειπα, τοτε.. ΔΕΝ ειστε Φιλοι μου.
Τους ειπα, μην κοψετε τ ομορφο τριανταφυλλο , τ αγκαθια του πονανε.
Τους ειπα, ΕΞΩ ΒΡΕΧΕΙ..τα χρωματα του Φθινοπώρου.
">
Μου ειπαν, ειναι ΝΥΧΤΑ ..δεν τα βλεπεις!
Τους ειπα , τι ξερεις για τα Ο νειρα;
">Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Γιώργος Καζαντζης
Ερμηνεια: Φωτεινή Βελεσιώτου
Τι ξέρεις για τα όνειρα που μοιάζουν με βαγόνια
σε σκουριασμένες κι άχρηστες μες τη βροχή γραμμές.
Τι ξέρεις για τα κύματα που είναι χαμένα χρόνια
και ποιοι μ'αποχαιρέτισαν και ζουν στις ερημιές.
Τι ξέρεις για τα όνειρα και πίκρα τι σημαίνει,
γι'αυτά που διάλεξε κανείς και το 'χει μυστικό.
Και λες πως ζει στον ουρανό με μια φωτιά σβησμένη
ώσπου να γίνει κάποτε στη γη βεγγαλικό.
Τι ξέρεις για τα όνειρα κάποιων απλών ανθρώπων,
που όλα πια τ'αρνήθηκαν και ζουν μες στη σιωπή.
Πως έμαθες το μυστικό και δε μου λες τον τρόπο
για τη μοιραία κίνηση και την ανατροπή
```````````````````````````````````````````````````````````````
«Ξέρεις κάτι; Η Ελλάδα πεθαίνει. Πεθαίνουμε σα λαός. Κάναμε τον κύκλο μας. Δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα... και πεθαίνουμε... Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, να πεθάνει γρήγορα! Γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο. Μωρή φύση μόνη σου είσαι, μόνος μου είμαι κι εγώ... πάρε ένα μπισκότο».
">
"Θα περάσουν από πάνω μας όλοι οι τροχοί.
Στο τέλος
τα ίδια μας τα Όνειρα θα μας σώσουν.."
μου αρέσει ο Καρούζος
">
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου