Δημοσιεύτηκε στις 29 Ιούν 2012 από mavrothalassa
"Το ταξίδι και η εξομολόγηση(κι η δημιουργία που είναι η ανώτερη και η πιστότερη μορφή της εξομολόγησης)στάθηκαν οι δύο μεγαλύτερες χαρές της ζωής μου.
Να γυρίζεις τη γης και να βλέπεις
-να βλέπεις και να μη χορταίνεις-
καινούρια χρώματα και θάλασσες
κι ανθρώπους κι ιδέες,
και να τα βλέπεις όλα σα για πρώτη φορά,
και να τα βλέπεις όλα σα για τελευταία φορά,
με μακρόσερτη ματιά,
κι έπειτα να σφαλνάς τα βλέφαρα και να νοιώθεις τα πλούτη να κατασταλάζουν μέσα σου ήσυχα,
τρικυμιστά,
όπως θέλουν,
ωσότου να τα περάσει από την ψιλή κρησάρα του ο καιρός,
να κατασταλάξει το ξαθέρι
απ'όλες τις χαρές και τις πίκρες σου
-τούτη η αλχημεία της καρδιάς,είναι θαρρώ,
μια μεγάλη αντάξια του ανθρώπου ηδονή-
...................................................................
Το καλύτερό μου θα ήταν οκτώ μήνες ταξίδι
και τέσσερις μήνες μοναξιά."
~Νίκος Καζαντζάκης~
Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου του Ν.Καζαντζάκη 'Ταξιδεύοντας στην Ισπανία'
"Πέρα από το νου,στον ιερό γκρεμό της καρδιάς ακροποδίζω τρέμοντας.
Το ένα μου πόδι αδράχνεται από το σίγουρο χώμα,το άλλο ψάχνει στα σκοτεινά πάνω από την άβυσσο.Δε ζυγιάζω,δε μετρώ,δε βολεύομαι!
Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι.
Που πάμε;Μη ρωτάς!Ανέβαινε,κατέβαινε.Δεν υπάρχει αρχή,δεν υπάρχει τέλος.
Υπάρχει η τωρινή τούτη στιγμή,γιομάτη πίκρα,γιομάτη γλύκα,και τη χαίρουμαι όλη.
Ένα καράβι είναι το σώμα μας και πλέει πάνω σε βαθιογάλαζα νερά.."
~Νίκος Καζαντζάκης~
Ξεροί καημοί και νερό θαλασσινό
το σώμα σου κόλλησε στο σώμα μου
με τον πανσέληνο πόνο του χειμώνα.
Ακούς νερά που χύνονται στα μέσα των ποδιών σου;
Ανάμεσα στα όνειρα σπαράζει η ζωή μας,
ανάμεσα στα όστρακα παφλάζει η καρδιά μας.
Άγιος ο Έρωτας, άγιος καημός
δικός μου και ο Αύγουστος
με τις μεγάλες μνήμες.
λέω μάτια μου κι αστράφτει κεραυνός
θέλω θάλασσα κι ανοίγει ουρανός.
Πάνω από την θάλασσα, στη μεριά του ανέμου
στα μαύρα ντύνεσαι κι ανοίγεις το σκοτάδι
σηκώνεις τα άστρα σε χορό
και το κορμί μου σ' άγριο ποτάμι.
Άγιος ο Έρωτας, άγιος καημός
δικός μου και ο Αύγουστος
με τις μεγάλες μνήμες.
λέω μάτια μου κι αστράφτει κεραυνός
θέλω θάλασσα κι ανοίγει ουρανός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου