Venceremos

Πήρες την νύχτα μου, την ξημέρωσες
Πήρες τον πόνο μου, τον ξεγέλασες
Πήρες την οργή μου, την χάιδεψες
Πήρες τον θάνατο, γέννησες τη ζωή

... Ουρλιάζω σαν αγρίμι μέσα στη νύχτα
Μ’ ακούς.
Εσύ .
Εσύ και οι αδέσποτοι σκύλοι
Εσύ και οι σταγόνες της βροχής

Όχι.
Όχι στην μαύρη εξουσία
Όχι στα πολεμικά εμβατήρια
Όχι στο θάνατο του παιδιού

Η φύση
Η μουσική της φύσης
Ο έρωτας .

Ο έρωτας
Αντίδοτο του πολέμου

Αύριο οι πολεμοκάπηλοι θα περιμένουν το χαιρετισμό της νιότης
Οι δικτατορίες στηρίζονται στις παρελάσεις ανυποψίαστων παιδιών

Τα παιδιά όμως ξέρουν να κατουράνε τα γαλόνια τους

Τα παιδιά τώρα ξέρουν.

Αποκομμένος απ' όλους κι απ' όλα
σε μαγεμένη τροχιά
πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα
τίποτα δε μ' ακουμπά
στον παράξενο μου χρόνο

Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
να σ' αγκαλιάσω να μ' αγκαλιάσεις
να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι
να σ'αγαπήσω να μ'αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι
Σα ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά
μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά
στων προσώπων μας τις ζάρες

Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες
δίχως καβάντζα καμιά
ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας
και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου τη ψύχρα

Θες ν' αγγίξεις την αλήθεια
για βγες απ' έξω απ' τη συνήθεια
σύρε κι έλα να με λούσεις
κι ας είμαι της καθαρευούσης
να σ' αγαπήσω να μ' αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι
Δρεπανηφόρα άρματα περνάν
στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν
ασυγκίνητο σ' αφήνει

Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα
θωρακισμένε καιρέ
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα
σε πλησιάζω ,μωρέ
μ' αυταπάτες πια δεν έχω

Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
δες θα φτιάχνουμε στιχάκια
να περπατάν σαν καβουράκια
πλάγια κι ακριβά τα χάδια
φως αχνό μες στα σκοτάδια
Μ' ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ
στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ
Venceremos, Venceremos
.........

ρε