Αυτές τις μέρες τα αιγοπρόβατα κατέβαιναν στον κάμπο. Τα λιβάδια και οι πλαγιές των πεδινών ξαναγέμιζαν ζωή. Τα σχολικά βιβλία έγραφαν ότι η Ελλάδα είναι χώρα γεωργική και κτηνοτροφική.
‘Τρυφερό πράσινο, αλαφρός μακρόσυρτος κυματισμός, υγρή χεινοπωριάτικη νύχτα στην καρδιά του καλοκαιρού..’’ κάπως έτσι ξεκινάει το βιβλίο του ταξιδεύοντας στην
Αγγλία ο Καζαντζάκης. Ούτε Αγγλία ,ούτε καλοκαίρι. Πολιτική βαρυχειμωνιά.
Το καλοκαίρι τελείωσε, ερχόταν ο χειμώνας. Τα ορεινά θα ερήμωναν περνώντας μέσα απ’ τα χρυσά φύλλα του φθινοπώρου.
Με τις πρώτες βροχές του Οκτώβρη τα τρακτέρ των αγροτών άρχιζαν να οργώνουν το νωπό χώμα.. Ένα τρυφερό πράσινο άπλωνε στην πεδινή γη.
Βελάσματα και κουδούνια, γαυγίσματα από τσοπανόσκυλα και βήματα αλόγων. Ολόκληρη κοινωνία ζωντανών και ανθρώπων άλλαζε λημέρια. Απ’ τα ψηλά βουνά του καλοκαιριού, στις ρεματιές του κάμπου.
Χρόνια φτωχά, αλλά ευτυχισμένα. Απλά και ξεχρεωμένα.
Εγώ μικρός, λιγότερο από δέκα κι ως τα δεκατρία μπροστά με το νεογέννητο αρνάκι και πίσω η προβατίνα. Οι πρώτες γέννες άρχιζαν. Και τα πρώτα κρύα.
Αλλά η φωτιά στο βουνό έπιανε εύκολα ,εμείς ρίχναμε πουρνάρια να ακούμε την προσευχή της. Και η προσευχή έπιανε. Τα χέρια άπλωναν και αγκάλιαζαν τον Ουρανό. Η γη έτσι και αλλιώς ήταν δική μας , ατέλειωτες πεδιάδες τον χειμώνα , ψηλά βουνά το καλοκαίρι.
Ένας θεόρατος έλατος, ολομόναχος, σ’ ένα βουνό γεμάτο κέδρους και φτέρη. Τα μεσημέρια τα πρόβατα στάλιζαν. Τα σύννεφα γέμιζαν τον ουρανό. Άστραφτε και βρόνταγε . Αλεξικέραυνο ήταν ο έλατος. Ούτε μια αστραπή δεν έπεσε. Τις είχαν ξορκίσει οι πελεκητοί σταυροί των βοσκών, από χρόνια έγιναν ένα με το ρετσίνι.
Δίπλα μια πηγή, ένα καρπούζι πράσινο πάντα παγωμένο, όπως το νερό. Και οι τσαντίλες κρεμασμένες γεμάτες φρέσκο τυρί.
Οι φτέρες σκίαζαν το γρασίδι. Σε όλο το βουνό απλωμένα άσπρα πρόβατα ερωτοτροπούσαν με τα κριάρια όλο το καλοκαίρι.
Στα χειμαδιά έρχονταν και οι καρποί του έρωτα, οι κοιλιές των προβάτων ήταν φουσκωμένες.
Τα χωράφια ήταν έτοιμα για σπορά ,οργωμένα. Το τρακτέρ έσερνε τη σπαρτική. Νοέμβρης μήνας .
Ο καινούριος Πρωθυπουργός καλά είναι να τα ξέρει όλα αυτά. Αν είναι ο Παπαδήμος φοβάμαι ότι δεν έχει ιδέα. Εύχομαι να μην είναι. Έστω και πρόχειρος πρωθυπουργός πρέπει να ξέρει από πρόβατα και χωράφια. Η χώρα έχει ανάγκη από επιστροφή. Αυτός θα μας εκτοξεύσει στην εικονική πραγματικότητα του χάους και θα χαθούμε.
Στο χωριό ποτέ δεν χάνεσαι…...
 |
| Κωστής Ταξιδεύων |
ΦΥΓΑΜΕ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου