Ὅμως ὑπάρχουν ἀκόμα
λίγοι ἄνθρωποι
ποὺ δὲν εἶναι κόλαση
ἡ ζωή τους
ὑπάρχει τὸ μικρὸ πουλὶ ὁ κιτρινολαίμης
ἡ Fraülein Ramser
καὶ πάντοτε τοῦ ἥλιου οἱ ἀπομείναντες
οἱ ἐρωτευμένοι μὲ ἥλιο ἢ μὲ φεγγάρι
ψάξε καλὰ
βρές τους, Ποιητή!
κατάγραψέ τους προσεχτικὰ
γιατί ὅσο πᾶν καὶ λιγοστεύουν
λιγοστεύουν
(Μίλτος Σαχτούρης )
 |
| Τα πάντα ρει..στη λήθη. |
 |
| πάντα θα μας γοητεύουν οι γραμμές του τραίνου..πάντα! |
 |
ο δρομάκος με τα χρυσά φύλλα
|
 |
πάω απέναντι, σου είπα....πάνω στη γεφυρα!
|
 |
.
νερό και φυλλα από πλατάνια.... αυτά έβλεπα και σ' αγαπούσα
|
 |
| τα νερά γυαλίζουν ...ήταν μια συννεφιασμένη κυριακή. |
 |
| παιζαμε σαν τα παιδιά... |
 |
| η κεντρική γεφυρα... |
 |
| ασπρο στο γκρίζο.. |
κιτρινα φύλλα και γκρίζα περιστέρια...
Φθινόπωρο και χειμώνας μαζί.
I love my Rainbow....
">
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου