Τα φωτεινά σου χρώματα με ύφαναν
Σε όλη μου τη ζωή
Μονοπάτια έγιναν λεωφόροι
Ρυάκια έγιναν ποτάμια
Απέραντες θάλασσες τα ταξίδια
Συ ένωσες το γαλάζιο
Συ έφερες την Άνοιξη
Συ μίλησες με τα πουλιά
Συ έστρωσες το τραπέζι της γης
Συ ψιθύρισες την Ειρήνη
Συ πολέμησες τον πόλεμο
Συ σήκωσες τρικυμίες στην αδικία των καιρών
Συ γαλήνεψες τα κύματα των επιθυμιών
Συ ζωγράφισες κόκκινο τον τοίχο
Συ πότιζες ένα σπόρο στη γλάστρα να φυτρώσει
Εγώ ήμουν ο σπόρος
Φύτρωσα
Και με μεγάλωσες με όλη την τρυφερότητα του σύμπαντος
Μέσα από ΣΕΝΑ ένοιωσα Άνθρωπος
Μη φοβάσαι το θάνατο, την μη αθανασία να τρομάζεις μου χαμογέλασες!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου