έχε το νου σου στο παιδί..




Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Μάνο μου...

"Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν' αλλάξει
πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο πολεμάμε,
εν δυο μα πεινάμε"
Γράφτηκε κατά την διάρκεια της δικτατορίας από τον λατρεμένο ΜΑΣ ,
Μ ά ν ο Λ ο ί ζ ο
και δεν κυκλοφόρησε λόγω λογοκρισίας. "Τα τραγούδια του δρόμου" κυκλοφόρησαν λίγο μετά την πτώση της χούντας.

Mια μέρα σαν σήμερα στις 17 Σεπτεμβρίου του 1982 φεύγει πρόωρα από τη ζωή ο μεγάλος μας μουσικοσυνθέτης Μάνος ..



Είναι πραγματικά απίστευτό το πως τα τραγούδια μπορούν να κάνουν 30 χρόνια να φαίνονται σαν διάλλειμα για τσιγάρο!



Και πραγματικά δεδομένης και της κατάστασης της χώρας μας σήμερα περισσότερα από ποτέ «όλα θυμίζουν τον Μάνο Λοΐζο»

Διάλλειμα για τσιγάρο!
..

Όμορφο που 'ναι να σε συλλογιέμαι
μέσα απ' τους θορύβους του θανάτου
και της νίκης
Να συλλογιέμαι εσένανε
μέσα απ' τη φυλακή
κι έχοντας περασμένα τα σαράντα

Όμορφο που 'ναι να σε συλλογιέμαι
Να το 'να χέρι σου
σ' ένα ύφασμα γαλάζιο ξεχασμένο,
ξεχασμένο

Και να -- να'μαι στα μαλλιά σου
η ραθυμιά η περήφανη
της Ινσταμπούλ της γης μου

Όμορφο που 'ναι να σε συλλογιέμαι,
να γράφω λόγια σένα,
να σε κοιτάζω πλαγιασμένος
έτσι ανάσκελα μες στο κελί μου
Μια λέξη που ΄χες πει
την τάδε μέρα,
στο τάδε μέρος
Όχι η λέξη η ίδια
μα αυτός ο τρόπος που είχε,
που είχε μέσα της
να κλείνει όλο τον κόσμο

Όμορφο που 'ναι να σε συλλογιέμαι
Για σένα θα σκαλίσω ακόμα
τόσα πράγματα
Θα φτιάξω ένα μικρό κουτί,
ένα δαχτυλίδι
Θα υφάνω τρεις οργιές μετάξι
Και ξαφνικά πετιέμαι ορθός
τρέχοντας να χουφτώσω
του παραθυριού τα κάγκελα
Και να φωνάζω στον γαλάζιο ουρανό
της λευτεριάς,
'Ο λα μου τα τραγούδια
που ΄γραψα για Σ Ε Ν Α

Στίχοι: Ναζίμ Χικμέτ & Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Λοΐζος

">

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου