Του Βασίλη Ρόγγα
Πριν 6 χρόνια για έναν δικό μας άνθρωπο στα τελευταία του, μας είχαν πει στο νοσοκομείο της Αγίας Βαρβάρας:
"να τον πάρετε από δω, δεν έχουμε κρεβάτια, ας πεθάνει σπίτι του."
Σήμερα, με απόφαση αυτής της σκατένιας κυβέρνησης, αυτό το νοσοκομείο θα κλείσει.
Πριν 6 χρόνια δε χωρούσε να έχει καταταλαιπωρημένους ανθρώπους που τους αξίζει να πεθάνουν με αξιοπρέπεια και χωρίς πόνους, για μια ζωή προσφοράς στην κοινωνία.
Και τώρα κλείνει.
Τώρα που οι ασθένειες λόγω μνημονίου είναι περισσότερες και ο θάνατος σκιάζει τόσους πολλούς από τους από κάτω.
Και όχι μόνο. Στη Δυτική Αθήνα, στις δικές μας γειτονιές, των ανθρώπων με τα περισσότερα προβλήματα, θα κλείσει ο σταθμός α' βοηθειών στο Αιγάλεω, το κέντρο υγείας στο Περιστέρι, θα ανασταλεί η λειτουργία της νευροχειρουργικής στο Αττικό, θα συγχωνευτούν τα ΙΚΑ...
Και που θα πηγαίνουν οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας; Δεν αξίζουν να ζήσουν;
Να μην ανεχτείς άλλο ρε. Κι αν κιοτεύεις να κινητοποιηθείς, κάντο για τους ανθρώπους τους αγαπημένους μας που έχουν πιο πολύ ανάγκη από σένα και μένα.
Να μην ανεχτείς άλλο ρε. Δε θέλω να ακούω άλλο να το παίζεις επαναστάτης της μπύρας το βράδυ στον καφενέ.
Να ρθεις μαζί μας. Από την ΕΡΤ ξεκινήσαμε ξανά και η ΕΡΤ είναι το κέντρο των αγώνων μας τώρα, αλλά το έχουμε κάνει μυριάδες φορές για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους και θα το κάνουμε συνέχεια.
Να μην ανεχτείς άλλο ρε. Να ρθεις μαζί μας να παλέψουμε για να κρατηθούν όρθιοι οι άνθρωποι, για να κρατηθείς όρθιος και συ.
Ο άλλος δρόμος είναι να υποτάσσεσαι στην φασιστική τρέλλα του Σαμαρά και των χρυσαυγιτών, να κουρνιάζεις στη μειλίχια γλώσσα της τιποτολογίας του Φώτη και να τρομάζεις κοιτάζοντας το διψασμένο για αίμα και εξουσία βλέμμα του Βενιζέλου.
Και μεις απλά σου λέμε: μην ανεχτείς άλλο ρε.
Και αν θες να μας βρεις θα είμαστε παντού,
"εκεί που πολεμάνε και πεθαίνουν οι άνθρωποι για έναν καινούργιο κόσμο.
Εκεί -
https://www.facebook.com/VasilisRongas?hc_location=timeline
```````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
Tου Ιωακείμ Παπαχρόνη
''Άλλο ένα καψόνι κι η έξοδος ακριβή
να μας ξεχάσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή ..
θέλει αστούς χιλιάδες να είναι στους τροχούς
θέλει κι οι ζωντανοί να ζούνε το ψέμα τους .. ''
Aχ θεέ μου μάστορα μ’ έχτισες μέσα στην ουρά
εμέ τον πρώτο μάστορα με έκλεισες μες στην κίνηση
Άξιος ειμί . Παγιδευμένος στην κίνηση, με την οροφή του φίλαυτου αυτοκινήτου μου (ξέρετε, από εκείνα που παίρνουν αέρα τα μυαλά σου –κατάλοιπο μιας αυτάρεσκης εποχής ) να μην κλείνει, με αποτέλεσμα να με μετατρέπει σε κατακα-η-μένο σύμβολο του σήμερά μας , ένα προϊόν ολίγον ληγμένο , ολίγον χαλασμένο που έχοντας περάσει εδώ και καιρό η προθεσμία των εγγυήσεων μου, να ψάχνω τρόπο για την επιδιόρθωση μου χωρίς όμως προσωπικό κόστος, παραφράζω τον ποιητή, τον πόνο μου , το χάλι μου , τη ζωή μου ..
Το πάλευα όμως . Είχα μαζέψει προσεκτικά τα μιας εβδομάδας αγωνιστικού πνεύματος απομεινάρια, και τα πήγα ως καλός πολίτης προς ανακύκλωση . Έτσι απλά, σα να πετάω τα σκουπίδια μου. Τώρα λοιπόν, με νέα φιλική προς το περιβάλλον διάθεση, πήρα τα κουβαδάκια μου και κίνησα για παραλία. Με λάβαρο δίκαιου αγώνα το δικαίωμα να μη σκέφτομαι , αποφασισμένος για μια καυτή πορεία αντοχής, οχυρωμένος πίσω από τα οδοφράγματα των μπροστινών οδηγών με τα πιο αργά αυτοκίνητα , οραματιζόμουν το τέλος του αγώνα μου . Πόσο πια ν αργούσε .. είναι άλλωστε νόμος συμπαντικός πάντα να φτάνεις εκεί που ξεγελιέσαι..
Η θέα της παραλίας ξύπνησε μνήμες σάρκας που διψάει….Και αντιδράσεις νεανία που πρωτοαντικρίζει το -πάντα αλλού- φαν παρκ! Να κοιτώ μαγεμένος τα συνωστισμένα συγκρουόμενα οπίσθια, το τρενάκι για το βλέμμα πάνω στις ράγες των μαγιό , να λαχταράω νεροτσουλήθρα σε όλες τις πίστες γυαλιστερών και γλιστερών κατηφορικών μηρών.. Και το θερμόμετρο του κορμιού μου ν ανεβαίνει τόσο που λίγο ακόμα και το καλαμπόκι που η Σβετλάνα μπροστά μου δάγκωνε απαλά, αν μ ακουμπούσε θα γινόταν ποπ κορν….. άδικε πλάστη δε φτάνει που μου πήρες ένα πλευρό για να φτιάξεις τέτοιους πειρασμούς δε μου δινες τουλάχιστον κι ένα ζευγάρι μάτια στην πλάτη…
Άραξα σε μια ξαπλώστρα κι άνοιξα το βιβλίο που θα με βοηθούσε στην εργασία μου : ανίχνευση σωματιδίων του Boobs (βυζιονίων) εντός ημισφαιρικών τοπολογικών χώρων οριοθετούμενων από υπερχορδές (super strings). Βιβλίο επιλεγμένο με τη σοφία που με διακρίνει: αρκούντως ελαφρύ για να μπορείς να το κρατάς επί ώρες προσποιούμενος ότι διαβάζεις χωρίς να κουράζει τα χέρια , αρκούντως μεγάλο ώστε να αποτρέπει το συζυγικό ξε-μάτιασμα μόλις αυτή αντιληφθεί πως έχεις ματιάξει μια αιθέρια ύπαρξη και αρκούντως σοβαρό για να βάζει σε σκέψεις τους άλλους αν πρέπει να σε διακόψουν απ αυτό που πιστεύουν πως κάνεις.
Απορροφήθηκα στα σχέδια μου για το προσεχές μέλλον. Με ποιον τρόπο - όταν πάω πολυήμερες διακοπές- μπορώ να προσαρμόσω μικροκάμερες με ενσωματωμένο σκληρό στο πρόσθιο τμήμα του σκελετού σε όλες τις ξαπλώστρες. Ώστε να είμαι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά από τους διώκτες μου . Στο μάτι. Γιατί τους πραγματικούς διώκτες της ζωής , τους αφήνω να με χουφτώνουν μπροστά στα τα μάτια μου..
Πάρθηκεν από τους Μάγους το σώμα του Μαγιού
το χω κι εγω θαμμένο στις πλαζ του πέλαγου
σ’ ένα βαθύ πηγάδι το διατηρώ κλειστό
μύρισε το σκοτάδι σ όλη την άβυσσο''
Κόνσεντρέιτ φίλε μου! μ επανέφερα άμεσα . Είσαι στην παραλία ! ΄Εχεις τόση άμμο μπροστά σου που φτάνει να θάψεις όλες τις άσχημες σκέψεις . ! Ή να τις πνίξω , χαμογέλασα μόνος μου και οδήγησα την κορμάρα μου στο νερό . Απόλαυση .. να επιπλέω , ένα κορμί μαλθακό, χρόνια πλασμένο στο σχήμα ανθρωποκαναπέ, κάθε είδους και χρήσης .. σπιτιού, γραφείου , λόμπυ ξενοδοχείων, ένας καναπές σε μία διαρκή προσμονή σε μία άδεια αίθουσα αναμονής αυτού που δεν πρόκειται να ρθει μόνο του, ένας καναπές γεμάτος αέρα που λικνιζόταν απαλά στην επιφάνεια σαν μια υπερμεγέθης ζελατινώδης κι ασπόνδυλη μάζα , μαζί με δεκάδες άλλες τσούχτρες και μη , που αιωρούμαστε στα βαθιά ρηχά του κόσμου μας , παρασυρμένοι από το ρεύμα, που διαστέλλονται και συστέλλονται πανέτοιμες να αντιδράσουν ενστικτωδώς στο όποιο απειλητικό ερέθισμα ταράξει το μικροπεριβάλλον τους ….. επέπλεα …πύρρεια απόλαυση .. γιατί αν βούλιαζα, ίσως τότε πάλευα για ανάδυση…
Αλλά πού …. Χωρίς ξάνοιγμα σε ινγκόγκνιτα μάρε , το να στέκομαι στα ρηχά νερά του εαυτού μου και να θεωρώ ‘’αλλαγή οπτικής’’ για όσα μ απασχολούσαν το να χαζεύω τα κορμιά στην ακτή απ τη μέσα μεριά της θάλασσας, είναι σκέτο μάρε κουκουνάρε. .
Επιστροφή στην ξαπλώστρα μου σα να ΄χα πατήσει αχινό….
Αθάνατο ελληνικό καλοκαίρι! Να νερώνουμε το οξυγόνο μας με ουζάκι για να προκαλεί αναβρασμό - οξυζενέ ψυχής για επιφανειακό καθαρισμό χρόνιων πληγών, με τις εικόνες να απλώνονται σαν φέτες μπέηκον και να τσιτσιρίζουν στο καμένο λάδι του μυαλού, να μας πείθουμε ότι επουλωνόμαστε κάτω από τη ζέστη που μας τυλίγει σαν επίδεσμος…κι ο χρόνος να κυλάει αποχαυνωτικά… Χαράζοντας εαυτούς, παστώνοντάς τους με αρμύρα, αφήνοντάς τους εκτεθειμένους τρεις μήνες στον ήλιο, σε μια διαδικασία αλιπάστωσης να συντηρηθεί το λίπος μας μπας και βγάλουμε το δύσκολο χειμώνα που επέρχεται …
Να γδέρνουμε τον ισχνό μας χρόνο, να τεμαχίζουμε στιγμές, ν αποξηραίνουμε και να φτιάχνουμε τουρσί συναισθημάτων στο μυαλό μας , καβάντζα για την ‘’από Σεπτέμβρη ξανά μαζί ‘’ εποχή , όπου πρωταγωνιστές και κοινό οι ίδιοι θα ξανανοίξουμε με νέες προβολές των παλιών καλών μας προβλημάτων..
Αλλά! Ως τότε βλέπουμε ! Τέρμα οι ομφαλοσκοπήσεις !.. .
Άμα παραστρατεί η σκέψη κινδυνεύεις να πέσεις στην τρύπα μέσα σου . Και ναι , μπορεί όποτε κι αν με κοιτάξει η Ελλάδα, να την πληγώνει, αλλά στις πλαζ με επουλώνει… Γκρικ σάμμερ τάιμ είπαμε , με λίγκο κρασί , λίγκη ταλασσά και πολύ σεξ ον δε μπιτς .. Ειδικά αν στον ΄πάγο΄ της/του συντρόφου , προσθέσω μια πρέζα χυμό φαντασίας, 1.80 cm Russian ή Ukranian φλέιμ , κουνήσω με ..τέχνη το σέηκερ και αυτοσερβιριστώ σε υψωμένο κολονάτο ποτήρι!
Κυριολεκτικά φαντάστικ λέμε .. !
Τώρα μπορώ να επιστρέψω ήσυχος..
''Α ρε Κίμη μάστορα
μέσα στις εθνικές κι εσύ
α ρε Κίμη μάστορα
κοίμισες την Ανάσταση''
https://www.facebook.com/ioakim.papachronis
``````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
από Σοφία Λαμπίκη
έτσι χαμηλόφωνα να σας πώ ένα λάθος που κάνουμε και μια ενθουσιαζόμαστε , μια πέφτουμε του θανατά στον αγώνα που κουτσά -στραβά κάνουμε;
τον εκλαμβάνουμε κάθε φορά σαν μια μάχη μια κι έξω που ή θα τους συντρίψει ή θα μας συντρίψει.
Δεν είναι έτσι.
Ο αγώνας μοιάζει με διελκυνστίδα.
Τραβάμε εμείς, τραβάνε κι αυτοί.
Καμιά φορά, τραβάμε εμείς και απότομα, αλλά επειδή οι απέναντι αντιστέκονται και δεν πέφτουν αμέσως στη λάσπη που μας χωρίζει , αφήνουμε το σκοινί κι αρχίζουμε να θρηνούμε.
Έτσι μετά, πρέπει να ξαναπιάσουμε το σκοινί απ΄την αρχική θέση, και να καταβάλουμε διπλή τριπλή προσπάθεια για να ξανατραβήξουμε τους απέναντι.
Μάλλον πρέπει μετά από κάθε πόντο που κερδίζουμε να σταθεροποιούμε τη θέση μας πριν ξανατραβήξουμε..
````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
από Γιώργο Αλεξάτο
Γιώργος Αλεξάτος:
Αυτό που δυσκολεύομαι να καταλάβω είναι το να θεωρούμε νίκη της κυβέρνησης -όπως ακριβώς το προβάλλει η ίδια- την ανατροπή της απόφασής της να κλείσει την ΕΡΤ. Προφανώς ο αγώνας συνεχίζεται για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας, αλλά ο κυβερνητικός τσαμπουκάς του αποφασίζομεν και διατάσσσομεν δεν πέρασε. Γιατί να μην το πούμε αυτό και στον κόσμο; Γιατί να μην πούμε πως οι αγώνες φέρνουν αποτελέσματα, αλλά αν δεν συνεχιστούν αυτά θα ανατραπούν; Και γιατί οι τρεις ήθελαν να διασωθεί το κυβερνητικό σχήμα; Τι έχουν να φοβηθούν, αν ισχύουν όλα αυτά τα μοιρολατρικά και ηττοπαθή που ακούγονται αδιάκοπα, είτε γίνονται αγώνες είτε όχι;
````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
από Σπύρο Σούρλα
Κλείνει και το νοσοκομείο ''Σωτηρία''..Εκτός απο την μεγάλη του ιστορία ,αλλά και την προσφορά του,για μένα έχει και ενα ακόμα συναισθηματικό στοιχείο,μιάς και εκεί σε ενα εξαιρετικό τότε τμήμα ,ολοκλήρωσα την ειδικότητά μου πριν πολλάαα χρόνια..
Και τι σας νοιάζει κύριοι που θάλεγε και το νεοφιλελεύθερο κούτσουρο,όπως για τα μουσικά σύνολα άλλως τε,αρρώστησες ποτέ και νοσηλεύτηκες εκεί ε??ε ??
````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
ΔΥΟ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΑ
ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΡΩΜΕΝΑ
Εκατο ψυχές μοναχα
Θαλασσοδαρμενα βραχια
να μας λεει το αστερι,
ποτε θαρθει "καλοκαιρι"...
ΕΤ3
">
ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΓΗΣ
ΕΤ1
Τωρα βραδυαζει
η καρδια μου μοιαζει
με θαλασσοπουλι,
στο αγριο μπουρναζι...
">
">
Στις ανθισμένες κερασιές
θα βρεις την κιβωτό σου.
Τέσσερις τοίχοι στις φωτιές
θα ταξιδέψουν τις νυχτιές
και το παράπονό σου.
Πάρε μια λέξη για να ζεις
και στρώσε τη ζωή σου.
Και φώναζε ολονυχτίς
που βρίσκει ο βασανιστής
νερό του παραδείσου.
Και πάρε χάντρες του Μαγιού,
πηλό της Ρωμιοσύνης
τάμα δεκαπενταύγουστου,
την όψη την κρυφή σπαθιού
και της δικαιοσύνης.
Και πάρε δεντρολιβανιά,
μυρτιά και πικροδάφνη.
Του Μακρυγιάννη τον καημό
και δεκαπεντασύλλαβο
να βρεις αρχή και άκρη.
Και πες τα λόγια τα παλιά
κι απ' όλους τους αγώνες.
Και πες αυτά που είναι θηλιά
κι ήταν μαράζι και σκαλιά
στους δίκοπους αιώνες.
">
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ
Πέντε Δυσκολίες για να Γράψει Κανείς την Αλήθεια
Α΄
Ακούμε: δεν θέλεις πια να δουλέψεις μαζί μας.
Γονάτισες. Δεν μπορείς άλλο να τρέχεις.
Κουράστηκες. Δεν μπορείς πια να μαθαίνεις καινούργια.
Ξόφλησες.
Κανείς δεν μπορεί να σου ζητήσει να κάνεις πια τίποτα.
Μάθε λοιπόν:
Εμείς το ζητάμε.
Σαν κουραστείς κι αποκοιμηθείς
Κανείς δεν θα σε ξυπνήσει πια να πει:
Σήκω, το φαΐ είν’ έτοιμο.
Γιατί να υπάρχει έτοιμο φαΐ;
Σαν δεν θα μπορείς άλλο να τρέχεις,
Θα μείνεις ξαπλωμένος. Κανείς
Δεν θα σε ψάξει για να πει:
Έγινε επανάσταση. Τα εργοστάσια
Σε περιμένουν.
Γιατί να ’χει γίνει επανάσταση;
Όταν πεθάνεις θα σε θάψουν
Είτε φταις που πέθανες είτε όχι.
Λες:
Πολύν καιρό αγωνίστηκες. Δεν μπορείς άλλο πια
ν’ αγωνιστείς.
Άκου λοιπόν:
Είτε φταις είτε όχι:
Σαν δεν μπορείς άλλο να παλέψεις, θα πεθάνεις.
Β΄
Λες: Πολύν καιρό ήλπιζες. Δεν μπορείς άλλο πια
να ελπίσεις.
Ήλπιζες τι;
Πως ο αγώνας θα ’ναι εύκολος;
Δεν είν’ έτσι.
Η θέση μας είναι χειρότερη απ’ όσο νόμιζες.
Είναι τέτοια που:
Αν δεν καταφέρουμε το αδύνατο
Δεν έχουμε ελπίδα.
Αν δεν κάνουμε αυτό που κανείς δεν μπορεί να μας ζητήσει
Θα χαθούμε.
Οι εχθροί μας περιμένουν να κουραστούμε.
Όταν ο αγώνας είναι στην πιο σκληρή καμπή του,
Οι αγωνιστές έχουν την πιο μεγάλη κούραση.
Οι κουρασμένοι, χάνουν τη μάχη.
http://www.stochastis.gr/Catalogue/sys_5dyskolies.htm
ΠΟΛΛΕΣ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΜΕ ΕΡΤ ....εδω:
http://rigasili.blogspot.gr/2013/06/blog-post_12.html
">
ακουγαμε Δευτερο τοτε...
ηταν Αυγουστος 2011 στη Ναξο
...
"Προς τη ΜΟΝΗ ..πάμε?
Τελευταια Κυριακη του Αυγουστου...του φετεινου περιεργου καλοκαιριου...σε χαιρετω με μια διαδρομη που απο παιδι μαρεσε ...με τη φωνη του τζιτζικα και ...τις δεκαδες ΕΛΙΕΣ..
Ακουγαμε Β Προγραμμα ...τ ο τ ε...
σπανια ηχογράφηση από το θεατρο Κεντρικο, με ολους τους Μεγαλους ,1961"
">
Τελευταια Κυριακη του Αυγουστου...του φετεινου περιεργου καλοκαιριου...σε χαιρετω με μια διαδρομη που απο παιδι μαρεσε ...με τη φωνη του τζιτζικα και ...τις δεκαδες ΕΛΙΕΣ..
Ακουγαμε Β Προγραμμα ...τ ο τ ε...
σπανια ηχογράφηση από το θεατρο Κεντρικο, με ολους τους Μεγαλους ,1961"
">
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου