"στίχοι σαν τραγούδι"

15 Μαρτίου 2015 , κάτω από την Ακρόπολη
εκεί που "γράφονται στίχοι σαν τραγούδι" μιας ανεπίδοτης επιστολής,  γεμάτη νότες Θ Λ Ι Ψ Η Σ..



Πάντα εκεί
Πάντα εκεί...




.....


Μέσα σ' ένα μου συρτάρι
βρήκα γράμμα σου παλιο.
Το 'βαλα στο μαξιλάρι
μήπως και σ' ονειρευτώ.

Γίνανε τα χρόνια βόλια
και με βρήκαν στην καρδιά.
Νύχτωσε στα περιβόλι
που πηγαίναμε παιδιά.

Μέσα σ' ένα μου βιβλίο
βρήκα μια σου ζωγραφιά.
Αετόπουλο η ήλιος
σε ζεστή ακρογιαλιά.

Γίνανε τα χρόνια βόλια
και με βρήκαν στην καρδιά.
Νύχτωσε στα περιβόλια
που πηγαίναμε παλιά.

Όσα δε βάνει ο λογισμός, μες στην καρδιά μου κρύβω.
Γι' αυτό δεν έχω υπομονή κι όλο ζητώ να φύγω.

Δως μου ένα δρόμο, δρόμο ανοιχτό ν' απλώσω τη ζωή μου,
δως μου δυο λόγια, λόγια της καρδιάς, παρηγοριά στερνή μου,
παρηγοριά στερνή μου.

Ό,τι στο νου μου απόμεινε απ' το στερνό σου χάδι
μές στ' άσπρο το μαντίλι μου μαζεύω αυτό το βράδυ.

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΟ ΜΟΥ..
μη το πουλας..



Καληνυχτα κι ας μην ειναι Σαββατο...